ΕΥΧΗΝ ΟΔΥΣΣΕΙ

           του Σωτήρη Π. Βαρνάβα, Ποιητή

                 από ιδιωτική συλλογή

Μήτρα της έριδος τ’ ανάκτορά μου

ερίζουνε τη θέση τους νησιά

λίθους σπαθιά ακονίζουνε

στις ανεμότρατες ανθρώποι

δίκτυα στο βυθό οι αλιείς αφήνουνε

τον αμπελώνα ατρύγητο οι τρυγητές

η ενδοχώρα  προ των πυλών πολέμου.

Διερευνούνε οι σοφοί  αν ασφαλώς

δένανε τα καράβια μου σε φυσικό λιμάνι

ή με φθαρμένα τα πανιά

θλίψη ξεβράζανε στα κύματα

ωσότου μ’ αίμα αγοραστεί

η ευμένεια του Ποσειδώνα.

 Χρόνοι χιλιάδες έκτοτε

εγώ o Οδυσσέας ο βασιλεύς

υπεύθυνα  δηλώ ενθάδε

εν γνώσει  των συνεπειών

 του θυμού του Δία περί  πλησμονής

ότι βασίλευα σε τόπο ονομαστό

με τα καράβια μου ασφαλή σε φυσικό λιμάνι.

Ακτή και θάλασσα ο θρόνος μου

η θαυμαστή Ιθάκη.