Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2018

ΑΤΕΝΙΖΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΤΗΣ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ



Σε  προηγούμενη ανάρτησή μου επικρότησα την κίνηση του Υπουργείου Παιδείας και ειδικά της Διεύθυνσης της Ειδικής Αγωγής, που στην πρώτη φάση των διορισμών των αναπληρωτών εκπαιδευτικών συμπεριελήφθησαν και εκπαιδευτικοί που προορίζονται για παράλληλη στήριξη.
Ήταν ομολογουμένως μια κίνηση σωστή και συνεχίζω να την επικροτώ, γιατί γνωρίζω πολύ καλά τη σπουδαιότητα αυτού του θεσμού. Τον εφάρμοσα άτυπα πριν πολλά χρόνια, όταν ήμουν σχολικός σύμβουλος, σε κάποιο σχολείο μου εκμεταλλευόμενος τη διάθεση ενός εκπαιδευτικού για ενισχυτική διδασκαλία.
Θα μου πουν όμως μερικοί εκπαιδευτικοί: «Δεν χρειάζονται θριαμβολογίες, γιατί υπάρχουν πολλά ακόμα αιτήματα εκπαιδευτικών για παράλληλη στήριξη». Συμφωνώ και καλό είναι να διεκδικούμε ως άνθρωποι το κάτι καλύτερο, όμως πρέπει να επικροτούμε ταυτόχρονα και τις κινήσεις εκείνες που στο άμεσο παρελθόν ήταν τελείως άγνωστες.
Προφανώς, για να εκτιμήσει κανείς αυτήν την πρόοδο που συντελείται και να κάνει συγκρίσεις, πρέπει να έχει  εμπειρίες από το παρελθόν. Δεν ομιλώ για μονοθέσια με 52 παιδιά που υπηρέτησα στα πρώτα μου εκπαιδευτικά βήματα ούτε ότι πριν από λίγο καιρό (ως σχολικός σύμβουλος) πάσχιζα να βρω έναν επιπλέον δάσκαλο για ενισχυτική διδασκαλία για κάποιο σχολείο μου ή για τις προσπάθειές μου να πάρω έναν ψυχολόγο από τις κοινωνικές υπηρεσίες του Δήμου και να τον πάω σε ένα σχολείο μου, προκειμένου να υποστηρίξει κάποιον μαθητή ή τέλος για το γεγονός ότι η ειδική Αγωγή στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ήταν άγνωστη λέξη. Ομιλώ για το ότι κάποια ακόμη σχολεία έχουν αιτήματα για παράλληλη στήριξη.
Το αναγνωρίζω αυτό, αλλά εκτός από το γεγονός ότι θα γίνουν υποθέτω και άλλοι διορισμοί, πρέπει να γίνουν προσπάθειες για την αντιμετώπιση αυτών των περιπτώσεων εντός της σχολικής μονάδας και αναφέρω μερικές: α) Μετακίνηση παιδιών που δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα σε άλλα τμήματα, προκειμένου ο δάσκαλος αυτής της τάξης να μείνει με λιγότερα παιδιά, για να μπορέσει να προσφέρει καλύτερες υπηρεσίες στα παιδιά που τις χρειάζονται. β) Μπορεί ο δάσκαλος της παράλληλης στήριξης να αφιερώσει κάποιες ώρες του για ενισχυτική διδασκαλία σε ομάδα παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες και να απαλύνει σε έναν βαθμό τα προβλήματα. γ) Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ο δάσκαλος του ολοήμερου (σε όλους τους τύπους των σχολείων και προπάντων στα ολιγοθέσια), για να βοηθήσει ενισχυτικά κάποια παιδιά, αφού έρχεται στο σχολείο λίγη ώρα πριν την ανάληψη της υπηρεσίας του κ.λπ.
Για αυτές όμως τις πρωτοβουλίες χρειάζονται Διευθυντές που καλύπτουν πλήρως το ωράριο τους στην τάξη, χρειάζονται Διευθυντές ή Προϊσταμένους τέτοιους που δεν ψειρίζουν κάποιες υποδεέστερες διατάξεις νόμων και κωλυσιεργούν, χρειάζονται Προϊσταμένους με ανοικτούς ορίζοντες στην εφαρμογή καινοτόμων εκπαιδευτικών παρεμβάσεων.
Όμως, επειδή έχουμε πολλά τέτοια στελέχη στην εκπαίδευση, θέλω να τα βλέπω όλα αυτά τα θέματα από το φωτεινό παράθυρο της αισιοδοξίας ! Πιστεύω ότι το αύριο θα είναι καλύτερο από το χθες και το σήμερα !!!      

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου