Η ημέρα της ποίησης

 Φίλε Γιάννη,

Η 21η Μαρτίου έχει καθιερωθεί από την  ΟΥΝΕΣΚΟ ως Διεθνής ημέρα Ποίησης.

Γι αυτό σου στέλνω, ως ένα μικρό και "ταπεινό" αφιέρωμα, τις  παρακάτω  σκέψεις μου για την ποίηση, ώστε να αναρτηθούν στα "Εκπαιδευτικά και άλλα".

Φιλικά

Θόδωρος Θανόπουλος

Για την Ποίηση

Ποίηση είναι εκχύλισμα κι απόσταγμα ψυχής!... Ποίηση είναι επικοινωνία!... Ποίηση είναι όαση, που μπορεί να ξαποστάσει και να ξεδιψάσει η κάθε κουρασμένη κι εξαντλημένη ψυχή!... Ποίηση είναι αηδονιού λαλιά, που μες στη σιγαλιά της νύκτας απολαμβάνεις, θαυμάζεις και μαγεύεσαι από το γύρισμα της τρίλιας στη συνεχόμενη μελωδία!... Ποίηση είναι φωτοβόλο αστέρι, που ακτινοβολεί και λαμπρύνει τη σκοτεινιά και την γκρίζα πλευρά της ζωής!... Ποίηση είναι έκσταση!... Ποίηση είναι ομορφάδα!...

Η Ποίηση δεν είναι κατά παραγγελία!... Δε γράφεται κάθε στιγμή… κάθε λεπτό… κάθε μέρα… κάθε μήνα… κάθε χρόνο…

Η Ποίηση έρχεται μόνη της, απρόσκλητα, σαν αιθέρια οπτασία και σε κυριεύει, σε κατακτά, σε γεμίζει, σε εμπνέει, σε κατακλύζει…

Η Ποίηση γράφεται όταν κάτι σε μαγεύει, όταν κάτι σε συνεπαίρνει, όταν κάτι σ’ αγανακτεί, όταν κάτι σε κάνει να δακρύζεις… και τότε νιώθεις την ανάγκη της έκφρασης, της ανταπόκρισης, της επικοινωνίας, της κάθαρσης!...

Η Ποίηση, πρέπει να είναι κατανοητή από τους πολλούς κι όχι από τους λίγους. Να μη γράφεται για κάποια «ελίτ», ή για κάποιους κουλτουριάρηδες του «σαλονιού»… Αλλά και για μένα… και για σένα… και για τον άλλο και για τον παραπέρα…

Η Ποίηση πρέπει να έχει ρυθμό, μουσικότητα, γιατί όχι και ρίμα... και να μην είναι ένα πεζό, φιλοσοφημένο κείμενο… που πρέπει να καθίσεις να «σπαζοκεφαλιάσεις» για να το καταλάβεις, να το κατανοήσεις, να το ερμηνεύσεις!... Και… μη το βαπτίζεις, τότε, ποίημα…

Η Ποίηση είναι, πρέπει να είναι, απόλαυση και ξεκούραση… που σε ταξιδεύει σε ονείρου παλάτια!!!

Ποίηση είναι η ωριοσύνη της Ζωής!!!

Κι ένα ποίημα...

Μ’ ανοιχτή  καρδιά !..

  

Μ’ ανοιχτή καρδιά !..

κι ένα χαμόγελο !..

Στο δρόμο του ήλιου !..

Εκεί π’ αγγίζεις τ’ όραμα

κι ανταμώνεις την ελπίδα.

Τότε π’ η νύχτα αστροφέγγει

και του πουρνού τ’ αγέρι,

θωπεύει την απαντοχή,

κανακεύει τη  λαχτάρα,

ροδίζει της γης το πρόσωπο.

Βεργώνεις της μέρας τ’ όνειρο ×

και σε κάθε στιγμή,

σ’ αυτή την άχαρη ρουτίνα,

παλεύεις για ν’ ανταμώσεις

την όμορφή σου «Ιθάκη» !

...Δύσκολος δρόμος κι ανηφόρα.

Με το φλάμπουρο της θέλησης

γίνε Ολυμπιονίκης της !..

...Μ’ ανοιχτή καρδιά !..

Κι ένα χαμόγελο !..

----------------------------------------------------------------------------------------

ΘΕΟΔΩΡΟΣ  Γ.  ΘΑΝΟΠΟΥΛΟΣ.