Κυριακή 31 Μαρτίου 2013

Οι «περιπέτειες μιας πεταλούδας» ψυχαγωγούν και εμπνέουν




Το θεατρικό παιχνίδι είναι θαυμάσιο παιδαγωγικό εργαλείο που βοηθά τα παιδιά να εκφραστούν ελεύθερα, να αποκτήσουν πρωτοβουλία, θάρρος, ενσυναίσθηση και μεταγνωστικές δεξιότητες, να καλλιεργήσουν τον προφορικό τους λόγο, να αυτοσχεδιάσουν κτλ. Για όλα αυτά τα πλεονεκτήματα, το θεατρικό παιχνίδι πρέπει να αποτελεί κομβικό σημείο της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Οι εκπαιδευτικοί που κάνουν πράξη όλες αυτές τις θεωρητικές απόψεις της Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας, θεωρώ ότι προσφέρουν σημαντικά οφέλη στους μαθητές τους. Μάλιστα, αν αυτοί οι εκπαιδευτικοί υπηρετούν σε τάξεις παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και επιχειρούν να εντάξουν το θεατρικό παιχνίδι στο πρόγραμμα των διδακτικών τους παρεμβάσεων, τότε δεν μπορεί κανείς να μην επαινέσει αυτές τις ενέργειές τους. Τρανό παράδειγμα αποτελεί η πρωτοβουλία του 10ου Ειδικού Δημοτικού Σχολείου Αθηνών που σε συνεργασία με την παιδαγωγική ομάδα της κατασκήνωσης "Χαρούμενο Χωριό" ανεβάζουν τη θεατρική παράσταση, «Η πεταλούδα που δεν μπόρεσε να κρατήσει την υπόσχεσή της».
Θερμά συγχαρητήρια, λοιπόν, αξίζουν στα παιδιά του  10ου Ειδικού Δημοτικού Σχολείου Αθηνών (Μαράσλειο), στους εκπαιδευτικούς και κυρίως στον Δ/ντή του κ. Παναγή Κασσιανό, έναν άξιο εκπαιδευτικό με γνώσεις, μεράκι και προθυμία για εφαρμογή καινοτόμων δραστηριοτήτων στην καθημερινή εκπαιδευτική διαδικασία.
Για τη θεατρική παράσταση των μαθητών διαβάστε περισσότερα στην εφημερίδα «Καθημερινή» Πατήστε εδώ

Σάββατο 30 Μαρτίου 2013

Λόγια με αγάπη, θέληση και ελπίδα

ΣΧΟΛΙΟ: Λένε ότι στη ζωή το συναίσθημα πρέπει να υποτάσσεται στη λογική. Όταν όμως ξεχειλίζει η ψυχή σου από αγάπη, θέληση και ελπίδα για την ΙΔΕΑ που υπηρετείς (την ΙΔΕΑ που λέγεται ΔΑΣΚΑΛΟΣ), τότε ο κανόνας συναντά την εξαίρεσή του. Αγαπητέ Θόδωρε Θανόπουλε, πάντα χρησιμοποιείς την εξαίρεση του κανόνα, γι’ αυτό κι εγώ αφήνω αυτήν την «εξαίρεση» να φανεί … 
                                                                           Γ.Δ.Κ.
                                                --------------

  (Για "Τα Εκπαιδευτικά και άλλα" από τον Θ. Θανόπουλο)
Μαζί με τα παιδιά διάβαινα... Τόσα χρόνια!!!
Σ' ένα ταξίδι όμορφο, αγνό, άδολο!!!
Και ζούσα μαζί με το χαμόγελό τους!
Κι έπαιρνα δύναμη από τη γνήσια, καθάρια, λαγαρή ματιά τους!
Κι έπαιζα μαζί τους το παιχνίδι της Αγάπης, της Θέλησης, της Ελπίδας!..
Ωραία πέρασα!.. Σ' ευχαριστώ θεέμου!!!
Άμποτε να γινόταν αυτός ο παιδικός κύκλος να αγκάλιαζε πολλές φορές τη γη μας και τούτο το παιχνίδι να συνεχιζόταν... να συνεχιζόταν... να συνεχιζόταν!!!



Δείτε το video του Τμήματος Ένταξης του 2ου Δημοτικού Σχολείου Αγίων Θεοδώρων)


/div>

Παρασκευή 29 Μαρτίου 2013

Διαχείριση συναισθημάτων



 Από το προσωπικό ιστολόγιο της εκπαιδευτικού και πρώην φοιτήτριάς μου, κ. Αναστασίας Οικονομοπούλου (http://anastaok.blogspot.gr),  δανείζομαι αυτό το θέμα και το δημοσιεύω και στο δικό μου ιστολόγιο. 
Λόγια σωστά, λόγια σοφά, λόγια που δείχνουν τους στόχους της εκπαιδευτικής διαδικασίας...
                             ---------------------------------------
 

"Λέτε: Είναι κουραστικό να συναναστρέφεσαι παιδιά.
-Έχετε δίκιο.
-Προσθέτετε: Γιατί πρέπει να κατέβεις στο επίπεδό τους, να χαμηλώσεις, να σκύψεις, να λυγίσεις, να γίνεις μικρός.
-Εδώ έχετε άδικο. Δεν είναι αυτό που κουράζει πιο πολύ.
Φταίει μάλλον το ότι είστε υποχρεωμένοι να φτάσετε στο ύψος των συναισθημάτων τους. Να τεντωθείτε, να μακρύνετε, να σηκωθείτε στις μύτες των ποδιών.
Για να μην τα πληγώσετε."
  
περιοδικό Παράθυρο στην Εκπαίδευση, τεύχος 49 
(Janusz Korczak, από το βιβλίο της Isabelle Filiozat   
Στην καρδιά των συναισθημάτων του παιδιού)


 Ένας ακόμη ρόλος προστέθηκε.Ένας καλός δάσκαλος, λοιπόν, καλείται να έχει-εκτός των άλλων- και συναισθηματική νοημοσύνη. Να αναγνωρίζει  τα δικά του συναισθήματα εν τη γενέσει τους, να τα ελέγχει, να τα χειραγωγεί και να οδηγηθεί έτσι στην αυτεπίγνωση.Χρειάζεται όμως το ίδιο να κάνει και με τα συναισθήματα των άλλων, ώστε να μπορεί να διαχειριστεί αποτελεσματικότερα τις σχέσεις με τους μαθητές του.

Θα πρέπει, εν ολίγοις, να μπορεί να δώσει τρρρρρόπο στην οργή (και όχι τόπο)!
Δύσκολα τα πράματα...

Τετάρτη 27 Μαρτίου 2013

Ένα video για τις αρχικές έννοιες των κλασμάτων

 

  Στον ιστότοπο (http://www.mathnet.gr/) του Μαθηματικού κ. Γιάννη Λαζαρίδη θα βρει κανείς θέματα για το μάθημα των Μαθηματικών: Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου. Συγκεκριμένα, θα βρει ασκήσεις, θεωρία αλλά και το σημαντικότερο video- μαθήματα. 

Παρακάτω αναρτώ ένα video-μάθημα για τις αρχικές έννοιες των κλασμάτων. Είναι πολύ αναλυτικό και κατατοπιστικό και μπορούν οι εκπαιδευτικοί να το δείξουν και στην τάξη τους. Το προτείνω στο πλαίσιο μιας επανάληψης των βασικών εννοιών για τα κλάσματα !!!

 

Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

Η Ακρόπολη… σαν να είστε εκεί


 

Μπορούν οι μαθητές να ξεναγηθούν στην ΑΚΡΟΠΟΛΗ και από την τάξη τους. 

Ας έρθουν, λοιπόν, στον παρακάτω ιστότοπο και θα το διαπιστώσουν.  Πατήστε εδώ

Κυριακή 24 Μαρτίου 2013

Η εθνική εορτή της 25ης Μαρτίου



Όλοι οι απανταχού Έλληνες τιμούν τους προγόνους τους, που πρωτοστάτησαν στον αγώνα του 1821 για την απελευθέρωση της Πατρίδας μας. Ήταν μια ηρωική προσπάθεια αυτή των προγόνων μας. Ξεσηκώθηκαν ενάντια σ’ έναν εχθρό που διέθετε όπλα, πολυάριθμο στρατό και κατείχε το έδαφος, στο οποίο εμείς σήμερα ζούμε ελεύθεροι κάτω από δημοκρατικές συνθήκες.
Το ερώτημα όμως που τίθεται είναι: Χρειάζεται να γιορτάζουμε κάθε χρόνο τις εθνικές επετείους με σχολικές γιορτές, παρελάσεις και με διάφορες εορταστικές εκδηλώσεις;
Ναι, χρειάζεται, γιατί οι εκδηλώσεις αυτές μας αφυπνίζουν, ξυπνούν συνειδήσεις, στέλνουν μηνύματα για περισσότερη σύμπνοια και περισσότερη επαγρύπνηση. Σήμερα; Ναι, σήμερα! Γιατί ο εχθρός δεν είναι ορατός. Ο εχθρός δεν προβάλλει όπλα, αλλά υπονομεύει, σφάζει με το χαμόγελο και με το βαμβάκι (διπλωματία την ονομάζουν σήμερα). Σου αφαιρεί με τον τρόπο του τα υλικά αγαθά που κατακτήσαμε με ιδρώτα, που αποτελούν προϊόντα του εδαφικού πλούτου της Χώρας μας και είναι απαραίτητα να ζήσουμε με αξιοπρέπεια εμείς και τα παιδιά μας.  
Ας διδαχθούμε από την Ιστορία μας. Ας είμαστε έτοιμοι για έναν σύγχρονο πόλεμο, τον πόλεμο σε επίπεδο πολιτικό, διπλωματικό και οικονομικό. Για να κερδηθεί όμως αυτός ο πόλεμος χρειάζεται ΕΝΟΤΗΤΑ και ΕΘΝΙΚΟ ΦΡΟΝΗΜΑ.