Πέμπτη 31 Μαρτίου 2016

Για τον παππού και τη γιαγιά

Ένας παππούς και μια γιαγιά, 

πάντα ορθάνοιχτη, ζεστή αγκαλιά, 

για τα τρισλάτρευτα τ’ εγγόνια, 

της άνοιξης τα χελιδόνια!


Ένας παππούς και μια γιαγιά, 

το γέλιο δίνουν και τα φιλιά, 

στα δυο φορές, γι’ αυτούς, παιδιά τους, 

έγνοια, καμάρι κι ομορφιά τους!


Ένας παππούς και μια γιαγιά, 

Ήλιος, Σελήνη, στην ξαστεριά,

ζουν, σας το λέω μα την αλήθεια, 

μαζί με τα εγγόνια στα παραμύθια!.. 

Θόδωρος Θανόπουλος

Παρασκευή 25 Μαρτίου 2016

Αντί για πολλά λόγια ...



Όμορφη και παράξενη πατρίδα
Ωσάν αυτή που μου ’λαχε δεν είδα.
Ρίχνει να πιάσει ψάρια, πιάνει φτερωτά,
Στήνει στη γη καράβι, κήπο στα νερά.
Κλαίει, φιλεί το χώμα, ξενιτεύεται,
Μένει στους πέντε δρόμους, αντριεύεται.
Κάνει να πάρει πέτρα, τηνε παρατά,
Κάνει να τη σκαλίσει, βγάνει θάματα.
Μπαίνει σ’ ένα βαρκάκι, πιάνει ωκεανούς,
Ξεσηκωμούς γυρεύει, θέλει τύραννους.
Όμορφη και παράξενη πατρίδα
Ωσάν αυτή που μου ’λαχε δεν είδα…
Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης


 Μουσική: Δημήτρης Λάγιος 

Τρίτη 22 Μαρτίου 2016

Παρουσίαση όλων των φυσικών εννοιών της Ε-ΣΤ του Δημοτικού Σχολείου


Ένα εξαιρετικό ιστολόγιο με όλη την ύλη των φυσικών της Ε-ΣΤ του Δημοτικού με πειράματα και διάφορους τρόπους παρουσίασης των φυσικών εννοιών θα το βρείτε στον παρακάτω σύνδεσμο. Πατήστε εδώ

Σάββατο 19 Μαρτίου 2016

Η επιθυμία για προσφορά




ΣΧΟΛΙΟ: Δημοσιεύω ένα γράμμα που μου έστειλε ένας επιστήθιος φίλος εκπαιδευτικός, γιατί ίσως το περιεχόμενο του να αγγίζει τις λεπτές χορδές όχι μόνο του δικού μου συναισθηματικού κόσμου αλλά και πολλών άλλων γνωστών και φίλων.
Κάθε φορά που έρχομαι σε επαφή με την ιδιαίτερη πατρίδα μου είτε μέσα από τις βουβές εικόνες του διαδικτύου (όταν βρίσκομαι μακριά της) είτε αναπνέοντας τον καθαρό αέρα της ατμόσφαιράς της (όταν βρίσκομαι κοντά της), νιώθω μια έλξη ανεξήγητη. Φουντώνει μέσα μου η επιθυμία της επιστροφής, για να εργαστώ και να προσφέρω όπως παλιά, όταν μετά τις σπουδές μου ήρθα και υπηρέτησα για αρκετά χρόνια στα σχολεία της, βοηθώντας τα παιδιά του δημοτικού να μάθουν τα πρώτα τους γράμματα.
Οικογενειακοί λόγοι ήταν καθοριστικοί παράγοντες  να παραμείνω για αρκετά χρόνια στην ιδιαίτερη πατρίδα μου.
Η φλογερή επιθυμία μου όμως να ταράξω τα λιμνάζοντα νερά της επαγγελματικής μου θητείας ήταν ο κύριος λόγος που με ανάγκασε να μετακομίσω σε μεγαλύτερη πόλη. Η μετακίνησή μου αυτή μου άνοιξε νέους δρόμους επαγγελματικής ανέλιξης. Έκανα μεταπτυχιακές σπουδές και ευτύχησα τελικά να υπηρετήσω την εκπαίδευση από διαφορετικές θέσεις και βαθμίδες.
Κλείνοντας τον κύκλο της επαγγελματικής μου θητείας νιώθω την ανάγκη να επιστρέψω στο μέρος που ξεκίνησα. Με αυτό το σκεπτικό η επιθυμία μου φουντώνει να γυρίσω στην ιδιαίτερη Πατρίδα μου και να προσφέρω τη βοήθεια μου έστω στον κοινωνικό τομέα. Είναι εύκολο όμως αυτό;
Δυστυχώς, δεν είναι τόσο εύκολο. Οι συνθήκες μιας πιο άνετης αλλά και πολύβουης ζωής που έζησα τελευταία, η ανάγκη να βρίσκομαι κοντά στους πολύ δικούς μου ανθρώπους, η ανασφάλεια ενός απομακρυσμένου μέρους, χαμηλώνουν τους τόνους των λεονταρισμών μου για επιστροφή και προσφορά.
Δεν πειράζει όμως αρκεί που υπάρχει ενδόμυχα αυτή η επιθυμία, γιατί ξέρεις… η τρίτη ηλικία έχει ένα κοινό γνώρισμα με την παιδική. Της αρέσει ο κόσμο της φαντασίας και του παραμυθιού.
                                               
ΕΝΑΣ ΕΠΙΣΤΗΘΙΟΣ ΦΙΛΟΣ ΣΟΥ

Τετάρτη 9 Μαρτίου 2016

Η ΙΘΑΚΗ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ




Η Ιθάκη, αυτό το ιστορικό νησί που έγινε παγκόσμιο σύμβολο του νόστου, της αναζήτησης και του προορισμού, αγκαλιάζει κάθε πολίτη αυτής της κοινωνίας υπό την έννοια ότι όλοι μας νοσταλγούμε κάποιο αγαπητό πρόσωπο ή τόπο καταγωγής, όλοι μας αναζητούμε κάτι καλύτερο στη ζωή μας και όλοι θέτουμε έναν στόχο που προσπαθούμε να τον υλοποιήσουμε. Υπό αυτήν την έννοια η ΙΘΑΚΗ μας ενώνει, η Ιθάκη είναι ιδιαίτερη Πατρίδα όλων μας.
Με αυτά τα λόγια χαιρέτησα προχθές τους παρευρισκόμενους στον αποκριάτικο χορό του Συλλόγου Ιθακησίων Πάτρας. Ο φίλος Θόδωρος Θανόπουλος, λοιπόν παίρνοντας αφορμή από το «όλοι μας είμαστε Ιθακήσιοι» μου έστειλε το παρακάτω ποίημα του και το δημοσιεύω.

Όταν υπάρχει μια Ελένη!

                                                            Όταν υπάρχει μια Ελένη,
ένα  ταξίδι πάντα θα υπάρχει.

Να είσαι όμως πρέπει, καλός ταξιδευτής!

Να είσαι όμως πρέπει, σωστός αγωνιστής!

Σίγουρα τότε θ’ ατενίσεις της Ιθάκης σου
τ’   αγαπημένα βράχη!

Κι όπως η γλύκα τ’ ονείρου     
θα σ’ έχει πάρει σε ζεστή αγκαλιά,
βαθιά στο νου σου θα ακούγεται του ζέφυρου
ψιθυριστή η μιλιά :

-          Πάντα μα πάντα, μια Ελένη θα υπάρχει!!!


ΘΕΟΔΩΡΟΣ  Γ.  ΘΑΝΟΠΟΥΛΟΣ.