Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2016

Εικόνες μπλεγμένες με λόγια καρδιάς


OI «ΧΕΙΜΩΝΕΣ» ΤΗΣ ΙΘΑΚΗΣ
Τα σύννεφα χαϊδεύουν τα καμπυλόγραμμα βουνά
απειλώντας με τη φοβέρα της βροχής,
μάταια όμως για εδάφη που την απορροφούν
και γεννούν την ελπίδα της ηλιαχτίδας.




ΕΙΚΟΝΑ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ
Στην αντηλιά του φθινοπώρου
δυο ήρεμες φιγούρες σωπαίνουν
στην ακρογιαλιά της καλοκαιρινής οχλαγωγίας
που τις οδηγούσε στη φυγή.



ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΑΝΑΠΑΥΛΑ
Άνεμοι μετανιωμένοι σωπαίνουν
στην προσταγή μιας φθινοπωρινής ανάπαυλας
χαρίζοντας ορατότητα στης Παναγιάς το μοναστήρι
που στέκεται φρουρός και προστάτης !



ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΟΨΗ ΤΟΥ ΚΙΟΝΙΟΥ
Φωτεινές γραμμές χαραγμένες κάθετα
στη θαλασσιά γαλήνη βυθίζονται
και τον σκοτεινό κυκλοτερό φόντο που ορθώνεται
μικρές πυγολαμπίδες τον φωτίζουν
προσδιορίζοντας το αζιμούθιο της νοσταλγίας μου.



ΠΑΛΙΑ ΔΙΚΤΥΑ
Μια φούχτα δίκτυα σωριασμένα στην ακρογιαλιά,
απομεινάρια από τις θύμισες παλιών ψαρεμάτων,
με τα βότσαλα μπλεγμένα στα μάτια τους,
λάφυρα των κυμάτων της γαλάζιας απεραντοσύνη



ΑΙΩΝΙΟΙ ΦΡΟΥΡΟΙ
Στέκουν αιώνες τώρα φιγούρες εμφανείς
τα φωτεινά αποτυπώματα της παρουσίας τους
αυλακώνουν τα γαλανά νερά
που λούζουν τις ρίζες τους.


Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2016

ΑΠΟΡΙΕΣ ΕΝΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥ



Η διαφορετικότητα λαμβάνεται υπόψη στο σχολείο; Ή έχουμε οριζόντια μεταχείριση των μαθητών;


ΣΧΟΛΙΟ: Ένας δάσκαλος εκφράζεις τις απορίες του. Εγώ τις αντιγράφω …

«Δημοτικό σχολείο ………………., Ε' Δημοτικού. Η μικρή μαθήτρια σχολάει και πηγαίνει σπίτι κουβαλώντας στο τετράδιο των μαθηματικών της σε φωτοτυπία καμιά 20αριά ασκήσεις κλασμάτων και 4 προβλήματα επίσης κλασμάτων, που είναι αβέβαιο αν τα παιδάκια μπορούν να λύσουν (Άσε το παλαιολιθικό περιεχόμενο με μια οικογένεια που καταναλώνει την ημέρα 2/8 του λίτρου ελαιόλαδο κ.λπ. κ.λπ. κ.λπ., λες και το παιδάκι μπορεί να συλλάβει το μέγεθος αυτού του όγκου). Επιστρατεύτηκαν λοιπόν οι γονείς, έπεσαν και τα απαραίτητα τηλέφωνα μεταξύ τους και όλα μια χαρά.
Έρχομαι εγώ λοιπόν να μπω στη λογική της δασκάλας (μπορεί να είμαι συνάδελφος αλλά εγώ που βρίσκω τέτοιες ευκαιρίες να αποφορτίζω τα παιδιά μου είμαι από άλλο πλανήτη φαίνεται). Πρώτα πρώτα αν και συνάδελφος δεν μπορώ να κατανοήσω όλον αυτόν τον όγκο ασκήσεων. Θα μου πείτε λόγω του 3ημέρου της 25ης. Καλά εκείνη θα ξεκουραστεί, τα παιδάκια δεν θέλουν αποτοξίνωση; Αν δείτε τα προβλήματα θα διαπιστώσετε ότι είναι ακατανόητα για πολλούς ενήλικες πόσο μάλλον για 11χρονα.
Κι έρχομαι στην Δευτέρα. Η ώρα των Μαθηματικών στην καλύτερη περίπτωση είναι 45λεπτη. Πότε θα διορθωθούν όλα αυτά και κυρίως ΠΟΤΕ ΘΑ ΛΥΘΟΥΝ ΟΙ ΑΠΟΡΙΕΣ; Ίσως δεν θα έπρεπε να μιλάω έτσι για συνάδελφο αλλά μερικές φορές σκέφτομαι ότι έτσι και σε κάποιους από αυτούς στερήσεις το φωτοτυπικό, τι θα κάνουν; Ξέρουν να δουλεύουν αλλιώς; Μετά σου λένε να μην αξιολογούνται οι εκπαιδευτικοί. ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ. Ιδιαίτερα μάλιστα κάποιοι που προσπαθούν με τον τρόπο δουλειάς τους να κάνουν τα παιδάκια να μισήσουν το σχολείο πρέπει να μετατίθενται σε καμιά άλλη δημόσια υπηρεσία και να απομακρύνονται από την τάξη ως ανεπαρκείς και μάλιστα άμεσα...»
ΣΧΟΛΙΟ
Δυστυχώς, οι γνωσιοκεντρικές τάσεις και η οριζόντια μεταχείριση των μαθητών επικρατούν και σήμερα στο σχολείο αντί να διδαχθούν οι μαθητές τρόπο σκέψης και να επιδιωχθεί η ανάπτυξη δεξιοτήτων σεβόμενοι τη διαφορετικότητα του καθενός. Χρειάζεται προσπάθεια και κοινή γραμμή πλεύσης. Πού όμως να την βρεις, όταν στοχεύουμε "χαμηλά" και στα «εύκολα»;

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2016

Μαθησιακές Δυσκολίες - Δυσλεξία



Μια ενδιαφέρουσα ομιλία, στο Πολιτιστικό Κέντρο του Μοσχάτου, του κ. Κωνσταντίνου Πόρποδα, Ομότιμου Καθηγητή Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών  με ειδίκευση - ερευνητικά ενδιαφέροντα:  Γνωστική Ψυχολογία, Ψυχολογία Ανάγνωσης και Γραφής, Δυσλεξία, Μαθησιακές Δυσκολίες.

Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2016

Νέοι Ποιητές



Η Σταυρούλα Δημητριάδου γεννήθηκε στην Έδεσσα. Από το 2001 ζει μόνιμα στην Πάτρα. Σπούδασε ηλεκτρολόγος μηχανικός, περιβαλλοντολόγος και είναι υποψήφια διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Πατρών. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά της Ελλάδας και της Κύπρου. Το τελευταίο διάστημα ετοιμάζει εντατικά την πρώτη της ποιητική συλλογή.


Χωρίς αναφορά
Άξαφνα τράβηξες το πανί
που με σκέπαζε
το μαλακό μωρουδιακό σφουγγάρι
που ξέπλενες κάθε μου πόνο
με τα αυστηρά μακριά σου δάχτυλα
και τα αετίσια μάτια
φιγούρα από βυζαντινό εικονοστάσι
που δεν την ασχήμυνε ο πόνος
μόνο της έδωκε
κάτι υπερκόσμιο
Σε πήρε ενώ χάιδευα τ’ άσπρα μπαμπάκια
στο προσκέφαλο,
σεμνής γης σοδειά αφειδώλευτη
κι έμεινα λιγοστή
χωρίς να απαλύνουν πια το δάκρυ μου
τα ζυγωματικά σου
Μια ρότα σ’ αφρισμένη θάλασσα
ολάκερη η ζωή σου
μήτε μιας στιγμής να δεις λασκάδα
Μα από πού κληρονόμησες τέτοια αρχοντιά
κι υπερηφάνεια στην ταπεινή καταγωγή σου;
έπιανες το χώμα και φύτρωνε απευθείας καρπός
Τώρα καίει φλογίτσα, νερό και έλαιο
και δεν θυμάμαι πια πως λένε το χωριό μου.



Απολογισμός 
Τι να απέγιναν άραγε εκείνα τα δέντρα 
όπου σκαλίσαμε μικροί τα ονόματά μας
σε έξαρση ματαιοδοξίας και θνητότητας;
εκείνες οι πηγές που μας ξεδίψασαν
κι άρχισαν εξαιτίας μας να στερεύουν;
Κι είναι θαύμα πως δεν δακρύζουν οι παλιές φωτογραφίες
κάθε που μας κοιτάζουν κατάματα
για τις αξίες μας που θυσιάστηκαν κι άγιασαν
σε βωμούς από μάρμαρο κι ανάγκη
Πολύβουη μασκαράτα μη μας εγκαταλείπεις
ο ρόλος μας είναι η ταυτότητά μας
Ρετάλια από κοιλιά μεταξοσκώληκα
ντύνουν τη γύμνια
ανθρώπων που καταναλώνουν
το οξυγόνο ο ένας του άλλου.

                                                           Σταυρούλα   Δημητριάδου