Αντί για πολλά λόγια ...

Όμορφη και παράξενη πατρίδα
Ωσάν αυτή που μου ’λαχε δεν είδα.
Ρίχνει να πιάσει ψάρια, πιάνει φτερωτά,
Στήνει στη γη καράβι, κήπο στα νερά.
Κλαίει, φιλεί το χώμα, ξενιτεύεται,
Μένει στους πέντε δρόμους, αντριεύεται.
Κάνει να πάρει πέτρα, τηνε παρατά,
Κάνει να τη σκαλίσει, βγάνει θάματα.
Μπαίνει σ’ ένα βαρκάκι, πιάνει ωκεανούς,
Ξεσηκωμούς γυρεύει, θέλει τύραννους.
Όμορφη και παράξενη πατρίδα
Ωσάν αυτή που μου ’λαχε δεν είδα…

Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης

 Μουσική: Δημήτρης Λάγιος