Ευχάριστες αναμνήσεις από τα σχολικά έντυπα

ΣΧΟΛΙΟ: Από το φίλο Θόδωρο Θανόπουλο πήρα το παρακάτω γράμμα και το δημοσιεύω. 

Φίλε Γιάννη

Με αφορμή το δημοσίευμά σου που ανάρτησες στην ιστοσελίδα σου, στις 30-6-2013, με τίτλο : "Σχολικά έντυπα: μια ευχάριστη ανάμνηση", μου ήρθαν κι εμένα του μυαλού αναθύμησες, όταν ως  Σχολικός Σύμβουλος Π. Ε. στα Λεχαινά (δε θυμάμαι ποιο ακριβώς σχολικό έτος), το 2ο Δημοτικό Σχολείο Λεχαινών είχε  πάρει  το πρώτο βραβείο του ιδρύματος «Λαμπράκη», σε πανελλήνιο διαγωνισμό για τη σχολική του εφημερίδα : "Η ΦΩΝΗ ΜΑΣ".  

Η χαρά μου και η συγκίνησή μου ήταν τόση(!), γιατί κάθε τόσο έπαιρνα στο γραφείο μου  το πόνημα αυτό των μικρών δημοσιογράφων, με τις ευαισθησίες τους, τούς προβληματισμούς τους, τις καίριες επισημάνσεις τους, τις αγνές αναλύσεις τους... και τόση άλλη πλούσια ύλη, που αράδιαζαν με τα γραφόμενά τους στο δικό τους δημιούργημα, με τη βοήθεια βέβαια, παρότρυνση και καθοδήγηση των φωτισμένων δασκάλων τους  και με τα τόσα παιδαγωγικά ωφελήματα από αυτή τους τη δραστηριότητα, που τους αφιέρωσα, από καρδιάς, το παρακάτω :

  Η    «ΦΩΝΗ  ΣΑΣ».

           Πόσο   μεγάλη είναι η « ΦΩΝΗ  ΣΑΣ »!

           Χαρά ανυπόκριτη βγάζει η ψυχή σας.

           Τ’  ατέλειωτο της ομορφιάς σας δώρο,

           στολίδι απέριττο, ακριβό στο χώρο,

           π’ εικόνες τόσες -  παιδιών τ’ ονείρου -

           σ’ αυτό το πλάτωμα της ευωδιάς του μύρου,

           φτιάχνει και γνώση, λαμπρό ζαφείρι,

           στο μόνο ακίβδηλο, παστρικό εργαστήρι !

           Πώς το χαμόγελο ομορφαίνει την ελπίδα,

           στα παιδικά σας μάτια π’ είδα !

           Και πώς ο χτύπος της καρδιάς μου χαίρει       

           με Σας... Αλέξη, Νίκο, Μαίρη...

           όταν μαζί με τους δασκάλους σας, διαμάντια,

           σε μαγικά μας φέρνεται παλάτια !!!

           Τ’  άρμα του ήλιου χρυσοπετώντας  φτάνει,

            μες στις κορφές, Βασίλη...Δέσποινα...Φάνη !..

           Απλώνει ολόγυρα φωτός αψίδα,

            για την  ΕΙΡΗΝΗ,  την ΑΓΑΠΗ,  την  ΕΛΠΙΔΑ !

            Και τότε ολόθερμα ζεσταίνει την καρδιά μας,

            το  ΕΥΓΕ,  που πάλι, παίρνουν τα παιδιά μας !!!

ΘΕΟΔΩΡΟΣ  Γ.  ΘΑΝΟΠΟΥΛΟΣ.