Έχουμε τονίσει επανειλημμένα ότι το Δασκαλίκι, δεν
είναι επάγγελμα, δεν είναι λειτούργημα, αλλά είναι ΙΔΕΑ. Είναι Ιδέα, γιατί πρέπει
να το έχεις μέσα σου, να το αγαπάς, να εμπνέεις και να
αγαπάς τα παιδιά.
Ένας αρχάριος και ερασιτέχνης ποιητής - δάσκαλος (τολμώ να το πω) το
εκφράζει με διαφορετικά λόγια.
Δυο μάτια παιδικά όταν σε κοιτούν,
σε δοκιμάζουν, σε ψυχολογούν,
δυο μάτια αθώα χωρίς πονηριά,
πάντα με όραμα και με ομορφιά.
Δυο μάτια έξυπνα σπινθηροβόλα,
με απορίες και όχι λόγια
σε περιμένουν, σ’ αναζητούν
Δάσκαλε, να τα φωτίσεις σε καρτερούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου