ΓΡΑΦΕΙ Ο ΘΟΔΩΡΟΣ ΘΑΝΟΠΟΥΛΟΣ
- Και μεις, όλοι εμείς, καθισμένοι κι αναπαυμένοι δίπλα από το τζάκι ή τη ζέστη και θαλπωρή τής «βολεμένης γωνιάς μας» απολαμβάνουμε των ημερών τη διασκεδαστική ατμόσφαιρα…
- Το μικρό κοριτσάκι, μαζεμένο, ταλαιπωρημένο, τρομαγμένο (Τάλα το λένε, τεσσάρων χρονών ήταν, από τη Συρία), δίπλα από το παγωμένο κι ακίνητο σώμα του πατέρα…
- Και μεις, όλοι εμείς, ζούμε την άχαρη και μίζερη καθημερινότητά μας προσκολλημένοι στα τυποποιημένα, ανούσια και ״γραφικά״…
- Το μικρό κοριτσάκι, στης πιο γκρίζας και σκοτεινής πλευράς της ζωής, δίπλα από το παγωμένο κι ακίνητο σώμα του πατέρα
- Και μεις, όλοι εμείς, στην τρελή χαρά των ημερών, στην ξεκούραση, στον αναπαμό, στην καλοπέραση…
- Το μικρό κοριτσάκι, με θλιμμένο το πρόσωπο, μ’ απλανές το θώρι, με κουλούρα το κορμί… δίπλα από το παγωμένο κι ακίνητο σώμα του πατέρα…
- Και μεις, όλοι εμείς, φορώντας της υποκρισίας, της συμπόνιας και της ״κατανόησης״ το χαμόγελο, συνεχίζουμε στον «οχαδελφισμό» μας και έστω με την επιβεβαίωση αυτής της τραγικής ιστορίας εξάντληση του χρέους (ποιου άραγε ;), ανακουφιζόμαστε.
- Το μικρό κοριτσάκι, αρχίζει τον πιο σκληρό, αδυσώπητο κι άνισο αγώνα της ζωής, πριν καλά - καλά χαρεί την ξεγνοιασιά και της παιδικής ηλικίας την ανεμελιά, δίπλα από το παγωμένο κι ακίνητο σώμα του πατέρα…
Κάποια άλλα παιδιά, τα δικά μας παιδιά, τρέχουν,
γελούν και παίζουν στην απλωσιά της παιδικής χαράς, της πλατείας, της αλάνας,
του δρόμου, του ζεστού σπιτιού…
Το μικρό κοριτσάκι, παγώνει, τρέμει, φοβάται… δίπλα
από το παγωμένο κι ακίνητο σώμα του πατέρα…
Είναι όμως μες σ’ αυτή την πατρική αγκαλιά, που το
προστάτεψε, στην αγκαλιά, που του δώρισε τη συνέχεια της ζωής (τι πιο
μεγαλύτερο δώρο, μέρες που είναι !), στην αγκαλιά, που τόσο αγάπησε…
Ο αγρότης, που βρήκε τη μικρή Τάλα δίπλα από το
παγωμένο κι ακίνητο σώμα του πατέρα στου Έβρου την κατηφόρα, ίσως νιώθει της
τύχης τη μικρή ανακούφιση για του καθήκοντος το δρόμο…
Εμείς… Όλοι Εμείς;
Κι αυτοί; που έχουν προκαλέσει και προκαλούν τις
τραγωδίες της ζωής τόσων ανθρώπων;
Θα φορέσουν και πάλι της «πολιτικής» τα κουστούμια, θα
πάρουν το περισπούδαστο ύφος των σαράντα καρδιναλίων και με τη «ξύλινη» γλώσσα
τους θα δείξουν τον φαρισαϊκό «ανθρωπισμό» τους λέγοντας εκείνα τα συνηθισμένα ״λόγια
τα μεγάλα״.
Ίσως, θα της κάνουν τη χάρη να μην της κολλήσουν ένα
«λάθρο» δίπλα στο δισύλλαβο όνομά της, χρονιάρες μέρες που είναι.
Ίσως, θα της κάνουν τη χάρη να μην κακίσουν τον άμυαλο
πατέρα της, που βρήκε εποχή να την πάρει αγκαλιά για να περάσουν το ποτάμι μέσα
στο καταχείμωνο. Σ’ αυτή την αγκαλιά, που και νεκρή ακόμη, ζωή της έδωσε,
καταφύγιο κι απάγκιο…
… Σε λίγες μέρες η μικρή Τάλα θα έχει ξεχαστεί!!!
…Στην τηλεόραση πάλι οι «συνηθισμένοι ανευθυνοϋπεύθυνοι»
θα ״χαχανίζουν״, θα ״χαζογελούν״, θα ״κριτικάρουν״, θα ״σχολιάζουν״, βολεμένα…
πολύ βολεμένα…
Κι Εμείς, όλοι Εμείς, θα συνεχίσουμε την
״ευδαιμονική״ της ζωής μας συνέχεια!
… Σε λίγες μέρες η μικρή Τάλα θα έχει ξεχαστεί!!! Όπως
και τόσοι άλλοι του κόσμου μας κατατρεγμένοι, άτυχοι, ταλαιπωρημένοι,
βασανισμένοι, πονεμένοι, αδικοχαμένοι…
Θεέ μου, δώσε μου τη δύναμη να ξεπεράσω τις ενοχές
μου!!!
-----------------------------------------------------------------------
Υ. Σ. Το γεγονός συνέβη ως εξής :
Όλο το
δράμα των Σύρων προσφύγων σε ένα τραγικό περιστατικό. Η μικρή Τάλα παρέμεινε
επί ώρες δίπλα στον νεκρό πατέρα του, προσπαθώντας να ζεσταθεί
Ένα 4χρονο
κορίτσι και το άψυχο σώμα του νεαρού πατέρα του, βρήκε αγρότης μέσα σε οικίσκο
γεώτρησης άντλησης υδάτων που βρίσκεται μόλις 300 μέτρα από τον Έβρο στην
περιοχή του Θουρίου και ειδοποίησε την αστυνομία.
Εκεί είχαν
φθάσει καθώς μαζί με τον πατέρα της προσπάθησαν να περάσουν τα νερά του Έβρου
για να έλθουν στην Ελλάδα. Εκείνες τις ημέρες οι θερμοκρασίες έφταναν έως και
20 βαθμούς υπό το μηδέν. Ο πατέρας κουβαλούσε τη μικρή Τάλα στους ώμους του,
όμως, αν και διέσχισαν τον ποταμό, και βρήκε ένα καταφύγιο γι’ αυτόν και την
κόρη του, πέθανε από κρυοπαγήματα και ενώ είχε κουλουριαστεί προσπαθώντας να
κρατήσει ζεστό το παιδί του.
Η μικρή
Τάλα, έμεινε δίπλα του για 10 ώρες και δεν ήθελε να τον αποχωριστεί. Το
κοριτσάκι βρήκε ένας αγρότης της περιοχής που πήγε να κλείσει κάποιες βάνες.
Αρχικά, μεταφέρθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Διδυμοτείχου, όπου του παρασχέθηκαν
οι πρώτες βοήθειες και στη συνέχεια ειδοποιήθηκε “Το Χαμόγελο του Παιδιού”.
Όπως
διαπιστώθηκε από τα έγγραφα, που έφερε πάνω του ο άντρας, επρόκειτο για έναν
32χρονο, υπήκοο Συρίας, η σορός του οποίου μεταφέρθηκε στο Πανεπιστημιακό
Γενικό Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης, ενώ ο θάνατός του, από τα μέχρι στιγμής
στοιχεία, δεν αποδίδεται σε εγκληματική ενέργεια. (agonaskritis.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου