Για τα Πρότυπα και Πειραματικά Σχολεία ο λόγος

 Σε μία παλαιότερη ανάρτησή μας στο ιστολόγιο «Εκπαιδευτικά και άλλα» με τίτλο «Ο πειραματισμός των Πειραματικών» είχαμε υπογραμμίσει (μεταξύ των άλλων σχολίων) τους στόχους της ίδρυσης και λειτουργίας των Πειραματικών και Προτύπων Σχολείων της Χώρας, στόχοι που μας εύρισκαν απολύτως σύμφωνους (βλέπε στο παρακάτω σύνδεσμο):  http://jkarantzis.blogspot.gr/2013/04/blog-post_7.html. 

Παρενθετικά σημειώνω τους κυριότερους από αυτούς τους στόχους : «Τα σχολεία αυτά υποστηρίζουν τη δημιουργικότητα, την καινοτομία, την επιστημονική έρευνα, την πρακτική άσκηση των μελλοντικών εκπαιδευτικών, την πειραματική εφαρμογή νέων αναλυτικών προγραμμάτων και μεθόδων διδασκαλίας κτλ. και τέλος την ανάδειξη, προώθηση και εκπαίδευση μαθητών με ιδιαίτερες μαθησιακές δυνατότητες και ταλέντα αλλά και την υποστήριξη μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες, με απώτερο στόχο την παροχή υψηλής ποιότητας παιδείας».

Στο άρθρο μας αυτό είχαμε προβάλει κάποια ερωτήματα ως προς το γεγονός ότι κάποιοι στόχοι της ίδρυσης και λειτουργίας αυτών των σχολείων έρχονται σε αντίθεση με τη σχετική υπουργική απόφαση για τον τρόπο εισαγωγής των μαθητών στα Πειραματικά Γυμνάσια και Λύκεια. Συγκεκριμένα αναφέρω δύο από αυτά:

1.      Πώς είναι δυνατόν αυτά τα σχολεία  να υποστηρίζουν ταυτόχρονα μαθητές με μαθησιακές δυνατότητες και ταλέντα και μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες, όταν με την καθιέρωση των εισαγωγικών εξετάσεων στο Γυμνάσιο και Λύκειο η δεύτερη κατηγορία των μαθητών (λόγω της επιλογής των αρίστων) δε θα υφίσταται;

2.    Πώς είναι δυνατόν σε αυτά τα σχολεία να προωθείται η επιστημονική έρευνα και να δοκιμάζονται νέα αναλυτικά προγράμματα και μέθοδοι διδασκαλίας, όταν είναι γνωστό ότι οι επιστημονικές έρευνες δεν μπορεί να στηρίζονται σε μία μόνο κατηγορία συμμετεχόντων (δηλ. των αρίστων); Είναι ηλίου φαεινότερο ότι τα πορίσματα αυτών των ερευνών θα περιέχουν σοβαρά μεθοδολογικά σφάλματα και η εφαρμογή τους θα δημιουργήσει προβλήματα σε μια αρκετά μεγάλη μερίδα μαθητών, που φοιτούν στα υπόλοιπα δημόσια σχολεία της Χώρας. 

Και ενώ αυτές οι διατάξεις του νόμου για τα Πρότυπα και Πειραματικά σχολεία ίσχυσαν για δύο σχολικά έτη, έρχεται  σήμερα ο νέος Υπουργός Παιδείας και εξαγγέλλει την κατάργηση των εισαγωγικών εξετάσεων σ’ αυτά τα σχολεία. Έτσι, άρχισε ένας ζωηρός διάλογος στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (ΜΜΕ) με αρκετούς πολίτες αλλά και εκπαιδευτικούς να υποστηρίζουν ότι η παρούσα υπουργική εξαγγελία βάζει ταφόπετρα στην αριστεία.

Δεν είναι του παρόντος να σχολιάσουμε πώς αντιλαμβάνεται κανείς την αριστεία, αλλά εν προκειμένω θα προσπαθήσουμε να καταθέσουμε μια ρεαλιστική λύση στο πρόβλημα που προέκυψε, με δεδομένο ότι το Υπουργείο Παιδείας εμμένει στην απόφασή του να καταργήσει τις εισαγωγικές εξετάσεις.  

Δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει την πραγματική αποστολή των πειραματικών σχολείων (όπως παραπάνω υποστηρίξαμε), ότι είναι σχολεία που η κύρια αποστολή τους είναι η προώθηση της επιστημονικής έρευνας πάνω σε θέματα που σχετίζονται με νέα αναλυτικά προγράμματα και μεθόδους διδασκαλίας. Επίσης, δεν είναι δίκαιο η Πολιτεία να φροντίζει για την εκπαίδευση των παιδιών με ειδικές μαθησιακές ανάγκες με τη δημιουργία ειδικών τάξεων, σχολείων και παράλληλης στήριξης και να μη δίνει κίνητρα στους ταλαντούχους μαθητές για περαιτέρω ενίσχυση της προσπάθειάς τους μέσα σε ένα σχολικό περιβάλλον που προωθείται και ενισχύεται η άμιλλα σε υψηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης.

Ποια είναι λοιπόν η λύση εν προκειμένω; Ασφαλώς ο διαχωρισμός των Πειραματικών από τα Πρότυπα σχολεία, έτσι ώστε να καταργηθούν οι εισαγωγικές εξετάσεις στα Πειραματικά και να διατηρηθούν στα Πρότυπα Γυμνάσια και Λύκεια. Φυσικά, και οι δύο τύποι των σχολείων θα στελεχωθούν με εκπαιδευτικούς με προσόντα και κατόπιν αξιολόγησης (όπως ίσχυε μέχρι τώρα)  και ταυτόχρονα το Υπουργείο Παιδείας να αυξήσει τον αριθμό των Προτύπων (τώρα είναι 5-6 σχολεία κι αυτά στο λεκανοπέδιο της Αττικής), ιδρύοντας, αρχικά, ένα με δύο Πρότυπα σχολεία στις 13 έδρες των Εκπαιδευτικών Περιφερειών και μ’ αυτό τον τρόπο να ικανοποιήσει και το δίκαιο αίτημα πολλών γονέων και μαθητών.

Θεωρώ ότι λύσεις υπάρχουν, η πολιτική βούληση απομένει.