ΑΠΟΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΡΕΧΟΝΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

Την Παρασκευή 16 Ιουνίου 2017 και στο Αμφιθέατρο «Σωκράτης» του ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας πραγματοποιήθηκε η ημερίδα του ΠΕΚ Πάτρας με θέμα «25 χρόνια ΠΕΚ- Επιμόρφωση Εκπαιδευτικών, χθες, σήμερα και αύριο» με διαδικτυακή σύνδεση με τα ΠΕΚ Κοζάνης, Τρίπολης και Μυτιλήνης.

Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στο συντονιστικό συμβούλιο του ΠΕΚ Πατρών και ιδιαιτέρως στον Διευθυντή του κ. Σπύρο Παπαδάκη, Σχολικό Σύμβουλο Πληροφορικής τόσο για την οργάνωση αυτής της ημερίδας όσο και για το επιμορφωτικό πρόγραμμα που κατόρθωσε να εκπονήσει τη χρονική περίοδο 2016-17 χωρίς φυσικά να υπάρχει ιδιαίτερη χρηματοδότηση από την Πολιτεία.

Με αφορμή αυτήν την εξαιρετική εκδήλωση επιθυμώ να παραθέσω κάποιες σκέψεις μου όχι μόνο για την επιμόρφωση αλλά και για άλλα τρέχοντα εκπαιδευτικά θέματα, ως εκπαιδευτικός που υπηρέτησα τη δημόσια εκπαίδευση, από πολλές θέσεις και βαθμίδες, για 40 έτη και εξακολουθώ να την υπηρετώ εθελοντικά ως συνταξιούχος. 

Η οικονομική ύφεση έπληξε και τον χώρο της εκπαίδευσης, με αποτέλεσμα:

Η συστηματική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών σταμάτησε. Τα διδασκαλεία ανέστειλαν τη λειτουργία τους. Η επιχορήγηση των ΠΕΚ και άλλων φορέων που είναι επιφορτισμένα με αυτό το αντικείμενο διακόπηκε και η εισαγωγική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών δεν υφίσταται, εφόσον δεν πραγματοποιούνται μόνιμοι διορισμοί. Έτσι, η επιμόρφωση αφέθηκε στα χέρια κάποιων φιλότιμων και δραστήριων προσώπων και στους σχολικούς συμβούλους, οι οποίοι φυσικά διεξάγουν κάποια εκπαιδευτικά σεμινάρια στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους.

Η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου δεν υπάρχει, γιατί από το 1982 η επίσημη Πολιτεία προσπαθεί με νομοθετικές παρεμβάσεις να τη θεσμοθετήσει, οι οποίες, δυστυχώς, μένουν ανεφάρμοστες. Το σεβαστό Υπουργείο της Παιδείας προσπαθεί να επαναφέρει την εσωτερική αξιολόγηση της σχολικής μονάδας, την οποία το ίδιο την είχε καταργήσει πριν λίγο και ασχολείται με τις «μεταρυθμίσεις» για τις εισαγωγικές εξετάσεις στα ΑΕΙ και ΑΤΕΙ και με αλλαγές στη διοίκηση των πανεπιστημίων που πολύ φοβάμαι ότι θα έχουν αρνητικά αποτελέσματα.

Τέλος, αυτόν τον καιρό έχει προχωρήσει στην επιλογή νέων διευθυντών σχολείων αλλάζοντας τη μοριοδότηση και προσπαθώντας να πείσει τους εκπαιδευτικούς να συμπληρώσουν ένα ερωτηματολόγιο «αξιολόγησης» των υποψήφιων διευθυντών των σχολείων και να το αποστείλουν στο συμβούλιο επιλογής χωρίς να καθορίζει τον τρόπο που θα μετρήσει αυτού του είδους η «αξιολόγηση». Το ερώτημα όμως που γεννιέται είναι: θα έχει και αυτή η προσπάθεια την τύχη των διαδικασιών που είχαν εφαρμοστεί στο παρελθόν με την επιλογή των υποδιευθυντών των σχολείων που άλλον πρότεινε η πλειοψηφία της σχολικής μονάδας και άλλον επέλεγε τελικά το συμβούλιο;

Επιτέλους πρέπει κάτι να αλλάξει στον χώρο της εκπαίδευσης, εφόσον είναι γνωστό ότι: «η επένδυση στην παιδεία είναι η καλύτερη επένδυση ενός κράτους». Παραθέτω μερικές αυτονόητες προτάσεις:

•           Να σταματήσει η λιτότητα για θέματα εκπαίδευσης.
•        Να επανέλθει η κρατική επιχορήγηση για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών σε θέματα που σχετίζονται κυρίως με τις δεξιότητες που πρέπει να αποκτήσουν οι μαθητές για μια καλύτερη και ουσιαστικότερη μάθηση (αυτο-ρυθμιζόμενη μάθηση *).
•         Να προκύψει ένα σταθερό σύστημα επιλογών των στελεχών της εκπαίδευσης, που να προέλθει ύστερα από μία διακομματική συζήτηση καθώς επίσης ένα σταθερό πλαίσιο λειτουργίας της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και ένας σταθερος τρόπος εισαγωγής των μαθητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.  
•      Να καθιερωθεί η αξιολόγηση των στελεχών της εκπαίδευσης, έτσι ώστε να μην υπάρχει οριζόντια μεταχείριση στη μοριοδότηση των πρώην στελεχών. Ο καθένας να αμοίβεται σύμφωνα με το έργο που παρήγαγε στην προηγούμενη θητεία του.
•         Να φροντίσει το Υπουργείο να διορίζονται στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση  άτομα με παιδαγωγική κατάρτιση.    
•    Τέλος, να υπάρχουν μόνιμοι διορισμοί, έτσι ώστε να σταματήσει αυτή η αβεβαιότητα και η προσωρινότητα στο χώρο της εκπαίδευσης.  ΤΟ ΕΥΧΟΜΑΙ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ ...

**  Ε. Δερμιτζάκη (2017). Προάγοντας τις δεξιότητες των μαθητών να μαθαίνουν. Ανάπτυξη της αυτο-ρυθμιζόμενης μάθησης. Εκδόσεις Gutenberg.