Διδάσκοντας τη Γεωγραφία

Η Γεωγραφία δεν είναι το μάθημα που ο μαθητής επικεντρώνει το ενδιαφέρον του μόνο στις απαραίτητες γεωμορφολογικές γνώσεις, αλλά προχωρά στην ερμηνεία των φαινόμενων στον χώρο και στη συσχέτιση γεγονότων και αποτελεσμάτων. Η απόκτηση τόσο πολλών γνώσεων γύρω από τη γεωμορφολογία του γεωγραφικού χώρου, το κλίμα, τα βουνά, τις πεδιάδες, τους ποταμούς, τις λίμνες, τις πόλεις, τα προϊόντα, τις ασχολίες των κατοίκων κτλ. έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση των δηλωτικών γνώσεων και κατά συνέπεια την καταπόνηση της μνημονικής λειτουργίας. Έτσι, βασική επιδίωξη του εκπαιδευτικού είναι: 

1) Να βοηθήσει τους μαθητές του να αποκτήσουν ικανότητα να προχωρούν σε γενικεύσεις κάποιων βασικών γεωγραφικών εννοιών, οι οποίες αναπτύσσουν την κριτική σκέψη και τις μεταγνωστικές δεξιότητες. Παράδειγμα: Παρατηρώντας οι μαθητές ένα γεωφυσικό χάρτη μιας περιοχής να είναι σε θέση να εικάσουν το κλίμα της, τα προϊόντα και τις ασχολίες των κατοίκων, την οικονομική ανάπτυξη κ.τ.λ.

2) Ως βοηθητικό στοιχείο της ανωτέρω επιδίωξης είναι ο εκπαιδευτικός να φροντίσει να αναδεικνύονται οι αιτιώδεις σχέσεις που συνδέουν τις διάφορες γεωγραφικές έννοιες π.χ. Η σχέση που συνδέει: α) τη γεωφυσική θέση ενός τόπου με το κλίμα, τις ασχολίες των κατοίκων και τα προϊόντα, β) τη γεωπολιτική θέση ενός τόπου με την ιστορική διαδρομή του, γ) την πυκνότητα του πληθυσμού ενός τόπου με τις ευκαιρίες που παρέχονται στους κατοίκους να ζήσουν άνετα και δημιουργικά σ΄ αυτό το μέρος. κτλ.  

ΠΗΓΕΣ:

ΚΑΡΑΝΤΖΗΣ, Ι. (2011). Ο δάσκαλος στη σχολική τάξη. Βασικές Ψυχο-παιδαγωγικές και διδακτικές εφαρμογές. Αθήνα: Εκδόσεις ΙΩΝ.