Η Ζωή μέσα από ποίηση

Φίλε Γιάννη, Σαν "αντίδωρο" για τα δύο τελευταία ποιήματα, που ανάρτησες στα "ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ", σου στέλνω το, με επισύναψη, ποίημα, από την ποιητική μου συλλογή για παιδιά και νέους "ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ", που είχε εκδοθεί και κυκλοφορήσει το 1997, έτσι για να "πλουτίσεις" λίγο τις Λογοτεχνικές Σελίδες του ιστοτόπου σου...
 Θεόδωρος Γ. Θανόπουλος

Ζωή

(Από την ποιητική συλλογή για παιδιά και νέους : «Για την Ειρήνη και την Ελπίδα», Εκπαιδευτικές και Λογοτεχνικές εκδόσεις, 1997)

Βγαίνει χλομό το φεγγάρι ∙

στέκει ∙ κυλά στο νερό.

Τ’ αγρίμι κοντά στο ποτάμι,

γυρνά με κεφάλι σκυφτό.

Κόπασε το δροσαγέρι.

Φλοισβίζει μόνο η πηγή.

Τριγύρω σαν αγιοκέρι,

σβήνει παντού η Ζ ω ή!

Άστρο πετά ∙ ξημερώνει.

Φτάνει γοργά το πρωί.

Να, που πρώτο τ’ αηδόνι,

γλυκόλαλη βγάζει φωνή.

Ακούγεται πανώριο τραγούδι,

που σπάει σιγά τη σιωπή.

Περίγυρα σαν το λουλούδι,

 ξαναθάλλει κι αρχίζει η Ζ ω ή!

Θεόδωρος Γ. Θανόπουλος