Είναι γνωστό ότι η μνήμη, όπως και οι άλλες γνωστικές λειτουργίες του
ανθρώπου, είναι μια λειτουργία ασκήσιμη (Μπαμπλέκου, 2003, σ. 214). Υπό ποια
όμως έννοια; Είναι δυνατόν π.χ. με διάφορες δραστηριότητες να βελτιώσουμε τη
χωρητικότητα της βραχυπρόθεσμης μνήμης και να αυξήσουμε με αυτόν τον τρόπο τη
μνημονική ικανότητα; Κάτι τέτοιο φαντάζει αδύνατον, γιατί ούτε μπορούμε
συστηματικά να ενισχύσουμε το νευρικό σύστημα ούτε και να αναζωογονήσουμε τα
εγκεφαλικά κύτταρα (Πόρποδας, 2012, σ. 221). Συνεπώς, λέγοντας ότι
χρησιμοποιούμε ορισμένες δραστηριότητες για να βελτιώσουμε την απόδοση της
μνήμης μας, εννοούμε ότι οι δραστηριότητες
αυτές στοχεύουν στη βελτίωση ορισμένων παραγόντων που θεωρούνται ότι συμβάλλουν
στην αποδοτικότερη αξιοποίηση της μνήμης. Τέτοιες δραστηριότητες είναι αυτές:
που καλλιεργούν την προσοχή και την παρατηρητικότητα, οξύνουν την αντιληπτική
ικανότητα, προκαλούν το ενδιαφέρον (γιατί παρουσιάζονται με παιγνιώδη μορφή τις
περισσότερες φορές) και τέλος, δίνουν την ευκαιρία για ανάπτυξη διαφόρων
τεχνικών ή στρατηγικών με στόχο (κυρίως) την καλύτερη οργάνωση των πληροφοριών στη μακροπρόθεσμη μνήμη.
Με αυτό το σκεπτικό μπορεί κανείς να βρει πολλές
δραστηριότητες και στο βιβλίο μου «Εφαρμογές βασικών αρχών της μάθησης στην εκπαίδευση», σελίδες 111-124.
Δύο δραστηριότητες - παιγνίδια που καλλιεργούν την
προσοχή και την παρατηρητικότητα και εμμέσως συμβάλλουν στην αποτελεσματικότερη
αξιοποίηση της μνήμης μπορείτε να τις βρείτε στο διαδίκτυο στις παρακάτω διευθύνσεις:
ΠΗΓΕΣ
ΚΑΡΑΝΤΖΗΣ, Ι. (2007). Εφαρμογές
βασικών αρχών της μάθησης στην εκπαίδευση. Αθήνα: Gutenberg.
ΜΠΑΜΠΛΕΚΟΥ, Ζ. (2003). Η ανάπτυξη
της μνήμης: Γνωστική διαδρομή στην παιδική ηλικία. Αθήνα: Τυπωθήτω – Γ.
Δαρδανός.
ΠΟΡΠΟΔΑΣ, Κ. (212). Μάθηση και γνώση στην Εκπαίδευση. Πάτρα: Αυτοέκδοση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου