Η αυτογνωσία στη ζωή μας …

Δε ξεχνώ ποτέ έναν φίλο από τα παλιά. Ήταν άνθρωπος με πολλά πνευματικά και ψυχικά χαρίσματα. Διέθετε ειλικρίνεια, χιούμορ, εξυπνάδα, μα το σπουδαιότερο ήταν καλός χαρακτήρας. Σ’ αυτά τα θετικά στοιχεία της προσωπικότητάς του συνυπήρχε και ένα αρνητικό. Ήταν άνθρωπος της «τελευταίας στιγμής».

Συμμετείχε σε ημερίδες και συνέδρια και παρόλο που την τελευταία στιγμή έγραφε τις εισηγήσεις του, οι παρουσιάσεις του αποσπούσαν θετικές κριτικές. Θεωρώ, όμως, ότι τον «έσωζε» η ευστροφία του πνεύματός του και οι επικοινωνιακές δεξιότητες που διέθετε.

Δεν ήταν λίγες οι φορές που έχανε τις προθεσμίες για κομβικά υπηρεσιακά θέματα. Απαντούσε με καθυστέρηση στις εγκυκλίους της υπηρεσίας, δεν προγραμμάτιζε σωστά τις εργασίες που θα υλοποιούσε σε τακτό χρονικό διάστημα και το χειρότερο μια χρονιά που σχεδίαζε να καταθέσει την αίτησή του για τη συμμετοχή του στις εξετάσεις του ΙΚΥ (Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών), με στόχο στη συνέχεια να κάνει μεταπτυχιακό, έχασε την προθεσμία. Έκτοτε οι περιστάσεις της ζωής δεν του επέτρεψαν να πραγματοποιήσει το όνειρό του. Φυσικά, πρέπει να σημειώσω ότι αναγνωρίζοντας αυτή του την αδυναμία δε διεκδίκησε ποτέ διευθυντική θέση στην υπηρεσία του, παρόλο που διέθετε τα τυπικά προσόντα.

Τι θα συνέβαινε, όμως, στην περίπτωση που ο φίλος μου δεν ήταν συνειδητοποιημένος, δεν είχε το «γνώθι σαυτόν» και αναλάμβανε επιτελικές θέσεις στην υπηρεσία του;  Είναι μαθηματικά βέβαιο ότι οι αρνητικές συνέπειες από την έλλειψη σχεδιασμού, προγραμματισμού και καθυστέρησης στην υλοποίηση των ενεργειών του σε ζωτικά θέματα της υπηρεσίας του, θα ήταν σημαντικές.

Όμως, πόσα είναι εκείνα τα άτομα που διαθέτουν την ανάλογη αυτογνωσία; Δυστυχώς, είναι πολύ λίγα και γι’ αυτό παρατηρούμε σήμερα: υπηρεσίες να υπολειτουργούν, πιστώσεις για δημόσια έργα να χάνονται, νόμοι να μην ολοκληρώνονται με τα σχετικά Προεδρικά Διατάγματα και τις αντίστοιχες Υπουργικές Αποφάσεις κτλ. Αλλά και το χειρότερο, οι υφιστάμενοι αυτών των ατόμων να μιμούνται το παράδειγμα του προϊσταμένου τους και να αδιαφορούν σε προκλητικό βαθμό, περιφρονώντας τον φορολογούμενο πολίτη που ζητά να διεκπεραιωθούν οι υποθέσεις του.

Εν κατακλείδι, είναι καιρός να καθαρίσει η «ήρα από το στάρι». Οι πολίτες απαιτούν να τους διοικήσουν άτομα (Υπουργοί, Βουλευτές, Δήμαρχοι, Διευθυντές διαφόρων υπηρεσιών κτλ.) με ήθος, συνέπεια, ειλικρίνεια, υπευθυνότητα, σεβασμό στον άνθρωπο και με οργανωτικές ικανότητες. Να τους διοικήσουν άτομα που τοποθετούν το συμφέρον του συνόλου υπεράνω του ατομικού τους. Άνθρωποι που εργάστηκαν και καταξιώθηκαν στην υπηρεσία τους και όχι ανεπάγγελτοι, λαϊκιστές, αιθεροβάμονες, αποστασιοποιημένοι από την καθημερινότητα. Έχει μεγίστη σημασία να εφαρμόζεται η αρχή «Διοίκηση δια του Παραδείγματος» σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας.