Μια παλιά μας πρόταση που ευτυχώς δικαιώθηκε

ΣΧΟΛΙΟ:  Το γράμμα αυτό απευθυνόταν προς την κ. Δαμαντοπούλου τ. Υπουργό του ΥΠΔΒΜΘ και γράφτηκε εδώ και δύο χρόνια, όταν είχε ψηφιστεί ο Νομός 3848/2010, και δημοσιεύτηκε στην ηλεκτρονική διεύθυνση www. alfavita.gr. Για την "Ιστορία" το παραθέτω.

Αξιότιμη κ. Υπουργέ,

Είναι γεγονός ότι ο Ν. 3848/2010 «Αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού- καθιέρωση κανόνων αξιολόγησης και αξιοκρατίας στην εκπαίδευση και λοιπές διατάξεις» αντιμετώπισε πολλά θέματα με επιτυχία, τα οποία για καιρό έχρηζαν ουσιαστικής τροποποίησης ή διευθέτησης, όπως ήταν τα θέματα του διορισμού των εκπαιδευτικών, της επιλογής στελεχών της εκπαίδευσης, της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου κτλ. Ωστόσο, υπάρχουν κάποια θέματα που είναι άξια να θιγούν, προκειμένου να διορθωθούν μέσα στη σχολική χρονιά. Ένα, λοιπόν, από τα θέματα αυτά είναι και αυτό των νεοδιόριστων εκπαιδευτικών που είναι υποχρεωμένοι να μείνουν στην περιφέρεια της πρώτης τους τοποθέτησης για τρία (3) σχολικά έτη.

            Πράγματι, εξετάζοντας κανείς με μια πρώτη ματιά το θέμα έρχεται να συμφωνήσει απόλυτα με τη διάταξη αυτή του νόμου. Συμφωνεί, γιατί ο εκπαιδευτικός για να αποδώσει πρέπει να μείνει στη θέση του για δύο-τρία σχολικά χρόνια, προκειμένου να προγραμματίσει την εργασία του, να γνωρίσει τους μαθητές του, να καταστρώσει μελλοντικά σχέδια υλοποίησης καινοτόμων προγραμμάτων κτλ. Είναι, δηλαδή, λόγοι παιδαγωγικο-διδακτικοί που υποστηρίζουν τη διάταξη αυτή του νόμου. Το ερώτημα όμως που τίθεται είναι:  Όντως είναι έτσι τα πράγματα στην πράξη;

            Κυρία Υπουργέ, δυστυχώς –κατά την γνώμη μου- δεν έχουν έτσι τα πράγματα. Ο νεοδιόριστος εκπαιδευτικός διορίζεται σε μία περιφέρεια και όχι σε ένα συγκεκριμένο σχολείο. Βρίσκεται στη διάθεση του αρμοδίου ΠΥΣΠΕ ή ΠΥΣΔΕ τα  δύο πρώτα σχολικά έτη και στο τρίτο έτος παίρνει οργανική θέση. Επομένως, στην καλύτερη των περιπτώσεων κάθε χρόνο βρίσκεται και σε διαφορετικό σχολείο με αποτέλεσμα να εκλείπουν παντελώς οι προαναφερόμενοι παιδαγωγικο-διδακτικοί λόγοι, που είμαι σίγουρος ότι ήταν και ο κύριος παράγοντας που σας οδήγησε στην καθιέρωση αυτής της διάταξης του νόμου. Η διάταξη αυτή μπορεί να έχει λόγο ύπαρξης μόνο σε περίπτωση που ο διορισμός γίνει σε ένα συγκεκριμένο σχολείο (δυσπρόσιτο) ή σε κάποια περιφέρεια που έμμεσα αντιπροσωπεύει ένα σχολικό συγκρότημα (π.χ. περιφέρεια Γ΄ Κεφαλληνίας που σημαίνει Γυμνάσιο, Λύκειο και ΕΠΑΛ Ιθάκης).

            Ένας άλλος λόγος που πρέπει αυτή η διάταξη να αναθεωρηθεί είναι και το γεγονός ότι βρισκόμαστε σε μια εποχή που ο εκπαιδευτικός (και προφανώς κάθε άλλος δημόσιος υπάλληλος) αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Ένας νεοδιόριστος, που διορίζεται σε έναν τόπο διαφορετικό της μόνιμης κατοικίας του, αντιμετωπίζει μεγάλες οικονομικές δυσκολίες και μάλιστα αν αναλογιστεί κανείς ότι η συντριπτική πλειοψηφία των εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι άτομα μεγάλης ηλικίας (35-40 ετών) και έχουν οικογένεια. Είναι, λοιπόν, άμεση ανάγκη να δείτε το θέμα με διαφορετικό πνεύμα και να προχωρήσετε στην αναθεώρηση της διάταξης, θεσπίζοντας τη διετία ως ένα απαραίτητο χρονικό διάστημα παραμονής των εκπαιδευτικών στην οργανικής τους θέση, όπως προβλέπεται για όλους τους άλλους εκπαιδευτικούς (ανάγκη ίσης μεταχείρισης). Κάθε διαφοροποίηση του νεοδιόριστου σε σχέση με τους άλλους εκπαιδευτικούς αποτελεί, κατά τη γνώμη μου, ένα είδος τιμωρίας και τίποτε άλλο.