Η ηθική ικανοποίηση του δασκάλου

Γράψαμε σε προηγούμενη ανάρτησή μας για τις υποχρεώσεις του δασκάλου. Ο δάσκαλος δίνει αγάπη στους μαθητές του, ο δάσκαλος ενθαρρύνει, εμψυχώνει, ο δάσκαλος …. Τι εισπράττει όμως ο δάσκαλος;

Γι’ αυτό που είμαι θετικός ότι εισπράττει είναι η ηθική ικανοποίηση, που πηγάζει από την  αναγνώριση του έργου του από τους άλλους και κυρίως από τους μαθητές του. Απόδειξη τούτου είναι η παρακάτω επιστολή του Νομπελίστα της Λογοτεχνίας Αλμπέρ Καμύ (φωτογραφία) προς τον δάσκαλός του, τον δάσκαλο του δημοτικού σχολείου:

«Αγαπητέ κύριε Ζερμαίν,

Άφησα να καταλαγιάσει λίγο ο θόρυβος που με περιέλαβε όλες αυτές τις ημέρες, πριν να έρθω να σας μιλήσω με όλη μου την καρδιά. Μου έκαναν τελευταία μία πολύ μεγάλη τιμή που ούτε αναζήτησα ούτε επιδίωξα. Αλλά μόλις έμαθα το νέο, η πρώτη μου σκέψη, μετά από τη μητέρα μου, ήταν για εσάς. Χωρίς εσάς, χωρίς αυτό το χέρι αγάπης που απλώσατε στο μικρό φτωχό παιδί που ήμουν, χωρίς τη διδασκαλία σας και το παράδειγμά σας, τίποτε απ’ όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί. Δεν δίνω υπερβολική σημασία σε αυτού του είδους τις τιμές. Αλλά αυτή η συγκεκριμένη μου δίνει τουλάχιστον την ευκαιρία να σας πω αυτό που υπήρξατε και είσαστε πάντα για μένα και να σας το διαβεβαιώσω πως οι κόποι σας, η δουλειά σας και τα γενναιόδωρα αισθήματα που τη χαρακτήριζαν είναι πάντα ζωντανά μέσα σ’ ένα από τα μικρά σας σχολιαρόπαιδα που, παρά την ηλικία του, δεν έπαψε να είναι ευγνώμων μαθητής σας. Σας φιλώ μ’  όλη μου τη δύναμη.  Αλμπέρ Καμύ»

Πηγή: Allbert Camus, Le premier home, Παρίσι, Gallimard, 1994, σελ. 327.