Η διδακτέα ύλη είναι αυτοσκοπός;

Πολλές φορές τίθεται το ερώτημα μεταξύ εκπαιδευτικών και γονέων: «Η διδακτέα ύλη είναι αυτοσκοπός ή μέσον προς εκπλήρωση του σκοπού;»

Η απάντηση θα δοθεί μετά από κάποιες σκέψεις που θα παραθέσω.

Οι συγγραφείς των βιβλίων συγκέντρωσαν ένα επαρκές και ενδεικτικό διδακτικό υλικό για κάθε θεματική ενότητα, προκειμένου ο εκπαιδευτικός (σύμφωνα και με τις οδηγίες των αναλυτικών προγραμμάτων) να κάνει τις επιλογές του, να απλοποιήσει, να αφαιρέσει, να προσθέσει, να εμβαθύνει με στόχο πάντοτε να ολοκληρωθεί η ύλη σύμφωνα με δυνατότητες του κάθε μαθητή.

Το σημερινό σχολείο δεν έχει στόχο να δώσει στα παιδιά μόνο γνώσεις, αλλά μέσα από αυτές τις γνώσεις να μπορέσουν αυτά να αναπτύξουν δεξιότητες που θα τους είναι χρήσιμες στην καθημερινή τους ζωή, αλλά και να οδηγηθούν προς την κατεύθυνση της αυτομόρφωσης, δηλαδή να μάθουν να ερευνούν, να επεξεργάζονται αυτά που διαβάζουν, να επιλέγουν τα κατάλληλα, με άλλα λόγια «να μάθουν πώς να μαθαίνουν».

Η διδακτέα ύλη που προσφέρεται μέσα από τα βιβλία πρέπει να δίνεται εξατομικευμένα, γιατί δεν μαθαίνουν όλοι το ίδιο και δεν μαθαίνουν όλοι στον ίδιο χρόνο. Άλλωστε, οι χρονικές προθεσμίες και περιορισμοί σκοτώνουν τη δημιουργικότητα.

Είναι λοιπόν καιρός τη διδακτέα ύλη να την δουν οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς ως ένα μέσον προς εκπλήρωση του σκοπού και ο σκοπός της εκπαίδευσης είναι να σεβαστεί την ατομικότητα και ιδιαιτερότητα του μαθητή, αλλά και να του αναπτύξει την κριτική σκέψη, τη δημιουργικότητα και τις μεταγνωστικές του δεξιότητες.

Δείτε ένα ενδιαφέρον video.