Κάποια πρώτα λόγια καρδιάς (από το φίλο Θ. Θανόπουλο, τ. Σχολικό Σύμβουλο Ειδικής Αγωγής) στην αρχή της νέας σχολικής χρονιάς για τους συναδέλφους μου (μας) εκπαιδευτικούς, που τόσο δοκιμάζονται ετούτη την εποχή…
Λόγια, που κι αλλού κι
άλλοτε (εγκ. 6, Σχ. Συμβ. Ε.Α.Ε., 28-8-2002) την ψυχή του δάσκαλου είχαν ανταμώσει…
Ως πίστη στη συνέχειά τους
και στην έννοιά τους…
Στην ανέλιξη του
παιδευτικού τους (μας) έργου…
Από τότε που η καλή μοίρα μάς "ένωσε"…
Σε μια περισσότερο ηθική δέσμευση…
Με το μεγάλο εμπόδιο της αλλοτρίωσης και της αλλοίωσης
από την καθημερινότητα…
Βιγλάτορες στα σχολειά μας, μόνοι μαχητές της
αλλοπρόσαλλης ζωής μας και μιας κοινωνίας, που αρνητικά διαμορφώνεται
από την καθόλου τόσο άσχημη οικονομική και κοινωνική συγκυρία...
Μόνοι, “φυλάγοντας Θερμοπύλες μη κι οι Μήδοι
δε διαβούνε”…
Προσφορά, στη ζωή και τον άνθρωπο…
Που δίνουμε και δινόμαστε…
Όχι από τα αποχτήματά μας…
Αλλά, από τον εαυτό μας και την ψυχή μας…
Από τα λίγα που έχουμε για τα πολλά που πιστεύουμε…
Με τη χαρά, τον πόθο και το μεράκι…
Κι αυτό είναι η ανταμοιβή μας…
Που κάποτε γίνεται πόνος, στενοχώρια και θλίψη…
Κι αυτό είναι το βάπτισμά μας…
Που μοσχομυρίζει και ευωδιάζει…
Σαν τη μυρτιά στο λιβάδι…
Μ’ απλωμένα τ’ ανθόκλαρα στο Θεό…
Που είμαι σίγουρος πως στέλνει το γλυκό χαμόγελό
του…
..............................
Σε μια διαχρονική "Διά Βίου" εκπαίδευση και κατάρτιση όλων των παραγόντων της σχολικής κοινότητας για τον πλουτισμό στη σύγχρονη επιστημονική
ενημέρωση, γνώση και επιμόρφωση…
Που αποκτά χρόνο με το χρόνο αναγκαιότητα, ευρύτητα,
καθολικότητα…
Που στην πορεία του νέου αιώνα οι προκλήσεις
συναντιούνται…
Και πρέπει να βρουν απαντήσεις…
Για τις νέες προοπτικές, που ανοίγονται…
Για τους νέους εκπαιδευτικούς ορίζοντες, που
διαγράφονται…
Για τους νέους δρόμους, που χαράζονται…
Στην Ελλάδα και στην Ευρώπη…
Για τον άνθρωπο του 21ου αιώνα…
…Και όλα αυτά πρέπει να έχουν την υλοποίηση…
Μ’ οδηγό τη συνείδηση, της ανθρώπινης οντότητας το
δυνατό όριο, και της ζωής τη συνέχεια, με τη φυσική της εξέλιξη, αλλά και τα
απρόβλεπτά της…
Σε μια αναζήτηση · της υπόσχεσης στο χρέος…
…Όλοι μαζί, στο αντάμωμα του ΟΝΕΙΡΟΥ και της ΕΛΠΙΔΑΣ…
…Με την, και πάλι, απ' τα μύχια της καρδιάς ευχή, για…
Κ Α Λ Η Σ Χ Ο Λ Ι Κ Η Χ Ρ Ο Ν Ι Α ! ! !
Θόδωρος Θανόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου