Θέλεις να είσαι ηγέτης; Διοίκησε με το παράδειγμά σου!

Ο φίλος και αγαπητός συνάδελφος Νίκος Μάνεσης ανάρτησε στην προσωπική του ηλεκτρονική σελίδα το παρακάτω ανέκδοτο. Το αντιγράφω:

"Ένας αετός καθόταν επάνω σε ένα δένδρο χωρίς να κάνει τίποτα.
Ένα μικρό κουνέλι βλέπει τον αετό και τον ρωτά:
Μπορώ να κάθομαι σαν και εσένα και να μη κάνω τίποτα;
Ο αετός απάντησε: Βέβαια, γιατί όχι!

Το κουνέλι λοιπόν κάθισε κάτω στο έδαφος και αναπαύονταν. Ξαφνικά, εμφανίζεται μια αλεπού, ορμά και τρώει το κουνέλι.

Ηθικό δίδαγμα της ιστορίας: Για να μπορείς να κάθεσαι και να μη κάνεις τίποτα, πρέπει να βρίσκεσαι σε πολύ υψηλή θέση".

Με αφορμή λοιπόν αυτό το ανέκδοτο θα μου επιστρέψετε να παραθέσω κάποιες σκέψεις μου αναφορικά με τη στάση του «Αετού –Ηγέτη», που μεταφορικά βρίσκει εφαρμογή στην κρατούσα σημερινή κατάσταση στον χώρο της εκπαίδευσης και όχι μόνο.

Ο αετός αδιαφορώντας για τις πράξεις του ταπεινού κουνελιού το άφησε στην τύχη του με αποτέλεσμα να το φάει η πονηρή αλεπού. Δεν τον συμβούλευσε να κρυφτεί στην κουφάλα του δέντρου για να ξεκουραστεί και να γλυτώσει από την πείνα της αλεπούς.

Κάτι ανάλογο έκαναν με τις πράξεις τους οι υψηλά ιστάμενοι (διοικούντες) την εκπαίδευση και όχι μόνο. Διόριζαν ανεξέλεγκτα εκπαιδευτικούς και δημοσίους υπαλλήλους (χωρίς κανένα προγραμματισμό), ξόδευαν αφειδώς τις πιστώσεις, καταστρατηγούσαν τις ψηφισμένες από αυτούς νομοθετικές διατάξεις, δεν έκαναν καμιά προσπάθεια εφαρμογής των νόμων που ψήφιζαν για την αξιολόγηση, δεν έδειξαν τον απαιτούμενο σεβασμό στο προσωπικό της εκπαίδευσης (αφού ακόμη και τώρα δεν έχουν προβεί στις απαιτούμενες αποσπάσεις των εκπαιδευτικών λες και θα ήταν πολύ δύσκολο να συνεδριάσουν τα συμβούλια δύο μέρες πριν αρχίσει το σχολικό έτος), αδιαφορούσαν για τα διαδραματιζόμενα της βάσης. Έτσι, έρχεται η αλεπού των μνημονιακών διατάξεων και όποιον πάρει ο χάρος.

Ο ηγέτης, αν θέλει να είναι ηγέτης και να τον υπακούουν οι υφιστάμενοί του, πρέπει να δείχνει πρώτος το καλό παράδειγμα.