"Ομαδική" εργασία

Όταν υπηρετούσα ως δάσκαλος, μια μητέρα, στο πλαίσιο της ενημέρωσης των γονέων για την πρόοδο των παιδιών τους, μου είπε:

«Ο γιος μου είναι πολύ καλός μαθητής, κάθεται με άλλους 3 μαθητές που κάποιοι από αυτούς αντιγράφουν από τα γραπτά του αλλά το χειρότερο σπαταλά τον χρόνο του, γιατί καθοδηγεί κάποιους μαθητές της ομάδας του».  

Η απάντηση η δική μου σε γενικές γραμμές ήταν η εξής:

Η συμμετοχή των μαθητών σε ομάδες εργασίας τους δίνει τη δυνατότητα να εκθέσουν τις απόψεις τους, να συζητήσουν, να συμμετάσχουν ενεργά στη μαθησιακή διαδικασία για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από  ό,τι κατά την εφαρμογή του «μετωπικού μοντέλου» εργασίας στην τάξη. Έτσι αναπτύσσουν πρωτοβουλίες και κριτική σκέψη, καλλιεργούν τον προφορικό λόγο, αναπτύσσουν διαπροσωπικές σχέσεις και τέλος ωφελούνται συναισθηματικά (αναπτύσσουν ενσυναίσθηση και ψυχική υγεία) (Καραντζής, 2004).

H εφαρμογή του ομαδοσυνεργατικού μοντέλου εργασίας στην τάξη δεν ωφελεί μόνο τους αδύνατους μαθητές αλλά και τους καλούς (Ματσαγγούρας, 1998). Οι καλοί μαθητές της ομάδας αναλαμβάνουν να επεξηγήσουν, να απαντήσουν σε ερωτήσεις κτλ. των «αδύνατων» συμμαθητών τους και ως εκ τούτου αφενός εμπεδώνουν τη μάθηση αφετέρου αναπτύσσουν ανώτερες γνωστικές λειτουργίες και στρατηγικές, καθώς η διδασκαλία προϋποθέτει διαδικασίες ανάπτυξης της αφαιρετικής σκέψης. Επίσης οι καλοί μαθητές με τη συνεργασία αυτή δημιουργούν καλές σχέσεις με τους συμμαθητές τους (αφού τους βοηθούν), οι οποίες αποβαίνουν ωφέλιμες για όλους τους μαθητές της τάξης.

Πηγές:

ΚΑΡΑΝΤΖΗΣ, Ι. (2004). Εφαρμογές των βασικών αρχών της μάθησης στην εκπαίδευση. Αθήνα: Gutenberg.

ΜΑΤΣΑΓΓΟΥΡΑΣ, Η, (1998). Ομαδοσυνεργατική διδασκαλία. Αθήνα: Γρηγόρης.