Αλλαγές και στην επιλογή των Σχολικών Συμβούλων

Και μετά τις αλλαγές στον τρόπο επιλογής των Διευθυντών των Σχολείων και των Διευθυντών Εκπαίδευσης σειρά έχουν οι Σχολικοί Σύμβουλοι.

Οι διαδικτυακές πληροφορίες ομιλούν για μεγάλες ανατροπές στον τρόπο επιλογής των Σχολικών Συμβούλων. Φυσικά δεν αναφέρομαι στο γεγονός ότι θα εκφράζονται οι εκπαιδευτικοί με την ψήφο τους για την επιλογή των Σχολικών Συμβούλων, γιατί αυτό το μέτρο ας το εκλάβουμε ως μια διάταξη που απονέμει ίδια μεταχείριση με αυτήν που αναφέρεται στην εκλογή των Διευθυντών των Σχολείων και των Διευθυντών Εκπαίδευσης (ασχέτως αν είμαι σύμφωνος ή όχι, τις απόψεις μου τις έχω καταθέσει  http://jkarantzis.blogspot.gr/2015/05/blog-post_7.html). Αναφέρομαι στο γεγονός ότι οι Σχολικοί Σύμβουλοι οφείλουν να έχουν διδακτικό έργο 6-7 ώρες την εβδομάδα σε κάποιο σχολείο της περιφέρειάς τους.

Διερωτώμαι, στ’ αλήθεια, με ποια λογική προτείνεται αυτό το μέτρο; Πώς θέλουν οι «εμπνευστές» αυτής της πρότασης τον θεσμό του Σχολικού Συμβούλου;  Έναν εκπαιδευτικό της τάξης για να σηματοδοτήσουν την πλήρη εξίσωσή του με τους εκπαιδευτικούς, που θα τους καθοδηγεί, θα τους επιμορφώνει και θα τους ενημερώνει για τις νέες επιστημονικές εξελίξεις;  Θεωρώ ότι μια τέτοια σημειολογία δεν αποσκοπεί σε τίποτε το ουσιαστικό, απλώς έμμεσα επιθυμούν οι προτείνοντες να απαξιώσουν τον θεσμό, για να μην πω ότι θέλουν να τον καταργήσουν στην πράξη, γιατί άραγε τι θα προλαβαίνει να κάνει ο Σχολικός Σύμβουλος, μάθημα στο σχολείο ή θα επιβλέπει και θα συντονίζει το έργο των εκπαιδευτικών της περιφέρειάς του;

Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημάνω ότι προφανώς δε θεωρώ απαξίωση το γεγονός ότι ο Σχολικός Σύμβουλος θα μετέχει της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Αυτό είναι ιδιαίτερη τιμή να το πράττει όμως στο πλαίσιο του καθοδηγητικού του έργου, οργανώνοντας δειγματικές διδασκαλίες που θα τις διεξαγάγει ο ίδιος με ακροατήριο τους εκπαιδευτικούς της περιφέρειάς του, τους οποίους οφείλει να καθοδηγεί και να προτείνει διάφορες καινοτόμες διδακτικές προσεγγίσεις και όχι τοποθετούμενος σε μία τάξη ενός σχολείου, όπου θα κάνει μάθημα χωρίς να τον βλέπει κανείς.

Εν κατακλείδι σε τι θα εξυπηρετήσει αυτή η πρόταση; Δύο τινά υποθέτω: είτε να καλύψει διδακτικά κενά που υπάρχουν αυτήν τη στιγμή στην εκπαίδευση είτε να υποβαθμίσει τον θεσμό ως ένα είδος τιμωρίας (άραγε ;), γιατί έλαβε μέρος στις «μνημονιακές» διαδικασίες της «αξιολόγησης».

Έτσι θα πάμε μπροστά κ. κ. «εμπνευστές» αυτής της πρότασης με μέτρο αυτόν που έχει τα λιγότερα τυπικά επιστημονικά προσόντα; Με συγχωρείτε που εκστομίζω τέτοια λόγια, αλλά κάτι τέτοιο υποθέτω από τις μέχρι τώρα προτάσεις σας, όπου π.χ. τα μεταπτυχιακά στις επιλογές των Διευθυντών τα φτάσατε στον πάτο.