ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΑΡΚΕΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

 

Ο Δημήτρης, συνταξιούχος εκπαιδευτικός, έπινε προχθές τον καφέ του παρέα με δύο νεότερους συναδέλφους του, έναν της πρωτοβάθμιας και έναν της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Είχαν καιρό να συναντηθούν κάτι με τον αποκλεισμό εξαιτίας του κορωνοϊού και κάτι από το γεγονός ότι ο Δημήτρης μένει για αρκετό χρονικό διάστημα στο χωριό του. Μετά από μια σύντομη κουβέντα για τα νέα των οικογενειών τους γρήγορα η συζήτηση στράφηκε γύρω από τα της εκπαίδευσης.

Δημήτρης: Αλήθεια, πώς είναι τα πράγματα στην εκπαίδευση;

Με ένα στόμα και οι δύο φίλοι του απάντησαν: Έχουν αλλάξει τα πράγματα, και κυρίως τον τελευταίο καιρό, Δημήτρη μου. Πολλοί μαθητές έρχονται απροετοίμαστοι στο σχολείο, επιδεικνύουν μεγάλη αδιαφορία για τα μαθήματα και το χειρότερο δεν έχουν σωστή συμπεριφορά.

Να,  είπε ο συνάδελφος από τη δευτεροβάθμια, καλέσαμε προχθές τον γονέα ενός μαθητή στο σχολείο, γιατί ο γιός του μίλησε με άσχημο τρόπο στον καθηγητή και αυτός αντί να επιπλήξει τον μαθητή, τα έβαλε με τον διευθυντή του σχολείου υπερασπιζόμενος σε υπερβολικό βαθμό το παιδί του.

Πού να δεις τι συζητούν οι γονείς μπροστά στα παιδιά τους, συμπλήρωσε ο συνάδελφος από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Κατηγορούν απροκάλυπτα τους δασκάλους τους.

Τα άκουγε όλα αυτά ο Δημήτρης και δεν το πίστευε. Γιατί άραγε να συμβαίνουν αυτά;

Δημήτρη μου, είπε ό ένας εκ των δύο συναδέλφων του, είναι γεγονός ότι η συμπεριφορά των μαθητών στο σχολείο μπορεί να επηρεάζεται από διάφορους παράγοντες που μπορεί να αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου, όπως οι οικονομικές και πολιτικές αλλαγές, αλλαγές στην οικογενειακή δομή, αλόγιστη και κακή χρήση των νέων τεχνολογιών, εκπαιδευτικές αλλαγές που δημιουργούν άγχος και ανασφάλειες στους μαθητές κ.τλ.

Τότε ο έτερος της παρέας συμπλήρωσε. Αγαπητοί μου όλα αυτά τα αίτια που είπατε μπορεί να είναι σωστά και καλά, όμως η κύρια αιτία όλων αυτών είναι η έλλειψη σεβασμού και αυτοσεβασμού. Πρόκειται για δύο αλληλοτροφοδοτούμενες αξίες, που δυστυχώς εκλείπουν σε μεγάλο βαθμό από τη σύγχρονη κοινωνία.  Αυτές οι σπουδαίες αξίες που γεννιούνται και καλλιεργούνται στο μεγαλύτερο βαθμό μέσα στην οικογένεια είναι θέμα παιδείας και εσωτερικής ισορροπίας και πολύ λιγότερο έχουν να κάνουν με πτυχία, διπλώματα κ.λπ. Διάβασα προχθές ένα πολύ ωραίο κείμενο του Ψυχολόγου-Ψυχοθεραπευτή, Αντώνη Σπανού, ο οποίος σε κάποιο σημείο λέει:  «Οι άνθρωποι δυσκολεύονται να συνυπάρξουν σε ένα κοινωνικό σύνολο ή σε μια ομάδα που περικλείει τόσο πολλή διαφορετικότητα. Το κυριότερο χαρακτηριστικό των ανθρώπων αυτών είναι ότι πιστεύουν πως μειώνοντας τον άλλον αποκτούν μεγαλύτερη υπόσταση οι ίδιοι και συμπληρώνει: Για να αποδεχτείς τον άλλον, δεν χρειάζεται να συμφωνείς ούτε χρειάζεται να ταιριάζεις μαζί του. Τον αποδέχεσαι γιατί τον σέβεσαι, ανεξάρτητα με τα πιστεύω και τις απόψεις του».

Και ο Δημήτρης έκλεισε αυτή την ολιγόλεπτη συζήτηση ρουφώντας και τον λιγοστό καφέ που είχε απομείνει στο φλιτζάνι του: Αγαπητοί μου, η έλλειψη του σεβασμού και του αυτοσεβασμού είναι η κύρια αιτία όλων αυτών των φαινομένων, τα υπόλοιπα είναι δευτερεύοντα θέματα. Αν θέλουμε λοιπόν να αλλάξει κάτι, πρέπει να επικεντρώσουμε την προσοχή μας σε αυτές τις αξίες που εκπορεύονται από την ΠΑΙΔΕΙΑ του καθενός μας. Χάρηκα πολύ που σας είδα για λίγο. Εις το επανιδείν.