Η ΣΗΜΕΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΞΕΔΡΑΣ ΤΩΝ ΕΠΙΣΗΜΩΝ

Πέρυσι είχα την τύχη να βρίσκομαι στην Ιθάκη την ημέρα της Εθνικής Εορτής της 28η Οκτωβρίου και το χάρηκα πολύ, γιατί θυμήθηκα τα μαθητικά μου χρόνια, αλλά και τα χρόνια που υπηρέτησα ως δάσκαλος στο αγαπημένο μου νησί. Φέτος όμως κοιτάζω τις φωτογραφίες που αναρτώνται στο διαδίκτυο και ταξιδεύω νοερά στο νησί μου.
Όμως με έκπληξη παρατηρώ ότι οι επίσημοι (η βουλευτής του Νομού και ο αγαπητός μου Έπαρχος) να βρίσκονται όχι στην εξέδρα των επισήμων αλλά απέναντι, μαζί με τους πολίτες (με το λαό της Ιθάκης). Θα μου πείτε έπρεπε να βρίσκονται κοντά στο πανό που ύψωσαν για να το στηρίξουν όχι μόνο με τα χέρια αλλά και με την παρουσία τους. Σεβαστό και μάλιστα συμφωνώ με το περιεχόμενο αυτής της ανάρτησης. Ταυτόχρονα, ίσως, ήθελαν να εκφράσουν την άποψη - που αυτές τις ημέρες κυκλοφορεί ευρέως και μερικοί περιφερειάρχες την εξέφρασαν και μέσω εγκυκλίου- ότι οι παρελάσεις (αν γίνονται) να γίνονται μπροστά στον λαό και όχι στους επισήμους, δηλαδή οι επίσημοι να βρίσκονται κοντά στον λαό και όχι «ψηλότερα» από αυτόν (σημειολογία δηλαδή).
Αυτή η σημειολογία, όταν εφαρμόζεται και στην πράξη είναι ένα βήμα προόδου και δημοκρατίας, ένα συμβολικό βήμα του έμπρακτου ενδιαφέροντος των επίσημων φορέων προς τους πολίτες. Όμως, αυτές τις σημειολογίες μερικές φορές τις φοβάμαι, γιατί καταστρατηγούνται στην πράξη, όπως έγινε και στα σχολεία που πολλοί εκπαιδευτικοί κατήργησαν την έδρα (κατέβασαν την έδρα από το βάθρο στο επίπεδο των θρανίων των μαθητών και κάποιοι μάλιστα την αντικατέστησαν με ένα θρανίο) και αυτό, όπως αποδείχθηκε (σε πολλές περιπτώσεις) ήταν καθαρά ένα βήμα φιγούρας και λαϊκισμού, γιατί αρκετοί από αυτούς συνέχισαν να εκφράζουν το «δασκαλικό - αυταρχικό» σχολείο.
Εύχομαι η σημειολογία αυτή, εν προκειμένω, να μετουσιωθεί σε πράξη, γιατί τουλάχιστον κάτι τέτοιες μέρες σαν τη σημερινή οι πολίτες θέλουν αυτούς τους επίσημους φορείς που τους κυβερνούν να τους βλέπουν ΕΝΩΜΕΝΟΥΣ.