Η πίστη και η αγάπη του εκπαιδευτικού

Σε προηγούμενη δημοσίευσή μας, στο παρόν ιστολόγιο, γράψαμε ότι το επάγγελμα του εκπαιδευτικού δεν είναι απλώς λειτούργημα αλλά ΙΔΕΑ. Είναι ιδέα, γιατί πρέπει o εκπαιδευτικός να αγαπά και να πιστεύει αυτό που κάνει.  Κάθε του προσπάθεια, για να βοηθήσει το μαθητή του στον ανηφορικό δρόμο της μάθησης, πρέπει να συνοδεύεται από ΑΓΑΠΗ για τον μαθητή και την εργασία του και ΠΙΣΤΗ για την τελική επιτυχία της. Με αυτά τα εφόδια ο εκπαιδευτικός ξεπερνά διάφορες άλλες δυσκολίες, που μπορεί να συναντά στο έργο του.

 

Είναι πολύ χαρακτηριστικά τα λόγια του μεγάλου διανοητή, φιλοσόφου, παιδαγωγού και δασκάλου Ευάγγελου Παπανούτσου που παρακάτω παραθέτω (Απόσπασμα από την ομιλία του στην ΛΔ΄ Γενική Συνέλευση της ΟΛΜΕ, 17-7-1964).

«Η πίστη, αγαπητοί συνάδελφοι, και βουνά μετακινεί. Βουνά ολόκληρα. Εμείς έχουμε αυτήν την πίστη; Πιστεύουμε σε αυτά τα πράγματα; Αγαπούμε τη δουλειά μας; Όλα θα τα καταφέρουμε. Εάν δεν πιστεύουμε, βέβαια όχι. Τότε και αν ο Οργανισμός Διδακτικών Βιβλίων (ΟΕΔΒ) σας πλημμυρίσει με μεταφράσεις και εγχειρίδια και με νέα Μαθηματικά και νέα Φυσικά, δεν ωφελεί σε τίποτα. Θα πάρουν τα παιδιά τα βιβλία, αλλά δεν θα έχετε το βιβλίο εσείς στο μυαλό και στην καρδιά σας. Επομένως, πιστεύουμε ή δεν πιστεύουμε;  Αυτό είναι σε τελευταία ανάλυση το πρόβλημα….»