Είναι λύση ο διπλασιασμός του αριθμού των μαθητών ανά τάξη ως μέτρο εξοικονόμησης πιστώσεων;

Με αφορμή το άρθρο του  κ. Θανάση Διαμαντόπουλου, Καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου, με τίτλο «Οι δήμιοι της κοινωνίας: τα συνδικάτα των βολεμένων φρενάρουν την περιστολή της σπατάλης», στην εφημερίδα «Τα Νέα» της  23^ης Ιουλίου 2012, μας δίνεται η ευκαιρία να σταθούμε κριτικά σε μερικές απόψεις του.

Στο άρθρο αυτό ο κ. Διαμαντόπουλος προτείνει τρόπους για την εξοικονόμηση πιστώσεων του ελληνικού δημοσίου στους τομείς της δικαιοσύνης και της εκπαίδευσης. Αναφερόμενος στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση προτείνει την ποιοτική κατάταξη των εκπαιδευτικών με αντικειμενικά κριτήρια αξιολόγησης και στην συνέχεια την απόλυση του 50% των «χειρότερων» εκπαιδευτικών (με καταβολή επί διετία του 75% του βασικού μισθού τους ώστε να τους δοθεί η ευκαιρία να βρουν αλλού εργασία) και ταυτόχρονα την αύξηση των αποδοχών των υπολοίπων εκπαιδευτικών κατά 30% αυξάνοντας ταυτόχρονα τον αριθμό των μαθητών σε 30-35 ανά τάξη. Με τον τρόπο αυτό ο κ. Διαμαντόπουλος υπογραμμίζει ότι «θα υπάρξει ποιοτική βελτίωση του παρεχόμενου μορφωτικού αγαθού: το προσφέρει καλύτερα ένας επαρκής και χωρίς πιεστικά βιοποριστικά προβλήματα εκπαιδευτικός σε τάξεις 30-35 μαθητών απ’ ό,τι ένας μέτριος και υπαμειβόμενος συνάδελφος με 15-18 μαθητές. Άλλωστε ένας δάσκαλος με ελάχιστα παιδιά συνήθως συμπαρασύρεται από τη γενική ατονία. Αντίθετα –λελογισμένα- μεγαλύτερος αριθμός μαθητών δημιουργεί ανταγωνισμό και ζωντάνια στην τάξη».

Αναφορικά με την άποψη ότι πρέπει να υπάρξει αξιολόγηση τόσο του εκπαιδευτικού έργου όσο και του εκπαιδευτικού δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Θεωρώ ότι το θέμα έχει ωριμάσει και τα επιχειρήματα κάποιων ελάχιστων συνδικαλιστικών οργανώσεων περί του αντιθέτου, μπορούν να χαρακτηριστούν το λιγότερο αστεία. Είναι πλέον καιρός οι αμοιβές των εκπαιδευτικών να συνδεθούν πλήρως με την ποιότητα του προσφερόμενου έργου τους. Οι απολύσεις – κατά την άποψή μου- στην παρούσα κατάσταση θα δημιουργήσουν περισσότερα προβλήματα από όσα θα επιλύσουν. Ένας σοβαρός εργοδότης θέτει τους όρους και τις προϋποθέσεις της πρόσληψης ενός υπαλλήλου του από την αρχή και όχι εκ των υστέρων.  Με το μέτρο της μισθολογικής προαγωγής των καλυτέρων εκπαιδευτικών, της αναπροσαρμογής του διδακτικού ωραρίου τους και ίσως της μείωσης του αριθμού των προσλήψεων μπορεί να επιτευχθεί σημαντική εξοικονόμηση πιστώσεων σε βάθος χρόνου.   

Όσον αφορά την αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τάξη και μάλιστα στο ύψος των 35 μαθητών δεν είναι δυνατόν να εφαρμοστεί. Πρέπει να επισημάνουμε ότι η σύγχρονη ψυχολογία της μάθησης  μιλάει για εξατομίκευση του εκπαιδευτικού έργου, συμμετοχή όλων των μαθητών στην εκπαιδευτική διαδικασία, εργασία σε ομάδες, χρήση εναλλακτικών μεθόδων διδασκαλίας κτλ., προκειμένου όσο το δυνατόν περισσότεροι μαθητές να κατανοήσουν το περιεχόμενο της διδασκόμενης ύλης. Δικαίωμα στην μάθηση έχουν όλα τα παιδιά και μάλιστα της υποχρεωτικής εννιάχρονης εκπαίδευσης. Έπειτα μία τάξη Γυμνασίου ή και Λυκείου διαφέρει σημαντικά από μια πανεπιστημιακή τάξη. Σε μια πανεπιστημιακή αίθουσα η διδασκαλία πραγματοποιείται με ενιαίο τρόπο και μάλιστα τις περισσότερες φορές με τη μορφή της διάλεξης. Έτσι, μια αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τάξη και μάλιστα στο ύψος των 35 μαθητών αντιβαίνει στις αρχές των επιστημών της αγωγής.   

Είναι γεγονός ότι ζούμε σε μια εποχή που η Χώρα μας αντιμετωπίζει πέρα των άλλων σοβαρά δημοσιονομικά προβλήματα και πρέπει να ληφθούν μέτρα. Όμως τα μέτρα που αφορούν την εκπαίδευση πρέπει να παίρνονται ύστερα από εξονυχιστική μελέτη και να είναι πάντοτε σύμφωνα με τις αρχές των επιστημών της αγωγής.