Οι μαθητές πολύ εύκολα μαθαίνουν το άθροισμα
των ομοίων προσθετέων (3+3, 4+4, 7+7 κλπ.).
Μια πρόσφατη έρευνα των Καραντζή και Βεγιάννη (2008) με μαθητές των Α΄
και Β΄ τάξεων του δημοτικού σχολείου έδειξε ότι το ποσοστό των σωστών απαντήσεων
των μαθητών και των δύο τάξεων στην πρόσθεση των όμοιων προσθετέων με άμεση
ανάκληση των αποτελεσμάτων από τη μνήμη ήταν αρκετά ικανοποιητικό (91,43% και 98,62% αντίστοιχα) (Καραντζής, 2011).
Το γεγονός αυτό μας
οδηγεί στη σκέψη ότι οι μαθητές των δύο πρώτων τάξεων του δημοτικού σχολείου,
στη συντριπτική τους πλειοψηφία, ανακαλούν άμεσα από τη μακρόχρονη μνήμη τους
τα διπλά αθροίσματα (5+5, 6+6, 7+7 κτλ.). Το αποτέλεσμα αυτό ίσως να οφείλεται
στη γλωσσική ιδιαιτερότητα που παρουσιάζουν τα αθροίσματα αυτής της κατηγορίας,
και είναι σύμφωνο με τα ευρήματα των Leutzinger (1999) και Λεμονίδη (2003). Ένας άλλος λόγος που οι μαθητές ανακαλούν άμεσα τα διπλά αθροίσματα πιθανόν να είναι ότι τα παιδιά έρχονται αντιμέτωπα
με τα διπλά αθροίσματα και τα αποτελέσματά τους σε καθημερινή βάση, λόγω των
πολλαπλών ερεθισμάτων που λαμβάνουν από το περιβάλλον τους (π.χ. 5+5: που
είναι τα δάχτυλα των δύο χεριών ή ποδιών, 4+4: που είναι τα πόδια μιας αράχνης,
7+7: που είναι οι ημέρες δύο εβδομάδων κτλ.) (Van de Walle, 2005).
Πηγές
ΚΑΡΑΝΤΖΗΣ, Ι. (2011). Ο δάσκαλος στη σχολική τάξη: Ψυχο-παιδαγωγικές και διδακτικές εφαρμογές. Αθήνα: ΙΩΝ.
ΚΑΡΑΝΤΖΗΣ, Ι. ΚΑΙ ΒΕΓΙΑΝΝΗ Ε. (2008). O νοερός αριθμητικός υπολογισμός κατά τη διαδικασία υπέρβασης της πρώτης δεκάδας: Στρατηγικές και επιδόσεις των μαθητών Α΄ και Β΄ τάξης Δημοτικού Σχολείου. Έρευνα στη Διδακτική των Μαθηματικών, 3, 9-30.
Πηγές
ΚΑΡΑΝΤΖΗΣ, Ι. (2011). Ο δάσκαλος στη σχολική τάξη: Ψυχο-παιδαγωγικές και διδακτικές εφαρμογές. Αθήνα: ΙΩΝ.
ΚΑΡΑΝΤΖΗΣ, Ι. ΚΑΙ ΒΕΓΙΑΝΝΗ Ε. (2008). O νοερός αριθμητικός υπολογισμός κατά τη διαδικασία υπέρβασης της πρώτης δεκάδας: Στρατηγικές και επιδόσεις των μαθητών Α΄ και Β΄ τάξης Δημοτικού Σχολείου. Έρευνα στη Διδακτική των Μαθηματικών, 3, 9-30.
ΛΕΜΟΝΙΔΗΣ, Χ. (2003). Μία νέα
πρόταση διδασκαλίας των Μαθηματικών στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού Σχολείου.
Αθήνα: Πατάκης.
LEUTZINGER,
L. (1999). Developing thinking strategies for addition facts. Teaching children mathematics, 6(1), 14-18.
VAN DE
WALLE J.A. (2005). Μαθηματικά για το Δημοτικό και το Γυμνάσιο: Μια
εξελικτική διδασκαλία (Μετάφραση).
Αθήνα: Τυπωθήτω – Γ. Δαρδανός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου