Οι τιμωρίες στο σχολείο του παρελθόντος

ΣΧΟΛΙΟ: Δημοσιεύω μια ιστορία από το παλιό σχολείο, που το «ξύλο» ήταν πάντοτε πρόχειρο για τον αυταρχικό δάσκαλο, ως μέσον συνετισμού.  Η ιστορία αυτή είναι γραμμένη από τον αγαπητό φίλο Δημήτρη Παΐζη- Δανιά και περιέχεται στο βιβλίο του «Ιθακησιακά Γ΄: ιστορίες και μνήμες».

«Ο μικρός και ζωηρός Π.Μ. στο μικρόκοσμο του σχολείου του, αν δεν διακρίνονταν στα μαθήματα, πρωτοστατούσε στο ψάρεμα με το καλαμίδι στο μόλο και το παγίδευμα των πουλιών στους λόγγους. Η παγίδα, ιδιαίτερα, που ήταν σε διωγμό σε κείνη την αυστηρά οργανωμένη κοινωνία των συμβουλών και των τιμωριών των αρχών του περασμένου αιώνα επέσυρε τη σχολική παρέμβαση μετά του συνηθισμένου λούρου εκ λυγιάς. Η λυγιά αφθονούσε τότε στην περιοχή, και τους ευσταλείς λούρους της τους προμήθευαν στον δάσκαλο, οι σεσημασμένοι διαγωγής μαθητές, εις ένδειξη προσφοράς και υποταγής.

Ο Π. Μ. που ξανα-υπέπεσε στον πειρασμό της παγίδας, ξανα-πιάστηκε και ξαν-αναφέρθηκε για επαναλαμβανόμενο υποτροπιασμό στον δάσκαλο. -Έλα εδώ, παιδί μου, βρόντησε πρωινιάτικα η βαριά φωνή του δασκάλου. Πήγε ο Π.Μ. αγέρωχος προς την έδρα, άπλωσε τα χέρια του κατά την κεκανονισμένη τάξη, και πριν ακούσει την κατηγορία, άρχισε να πίπτει ο λούρος. Μετά από δύο τρεις, επαναληπτικές για το ζέσταμα, λουριές, σταματά με μετέωρη τη λούρα ο δάσκαλος και ρωτά τον μαθητή.

– Μετεμελήθης; Μετεμελήθης παιδί μου;

Ο καημένος ο μαθητής που αγνοούσε τη λέξη, και νόμισε πως τον ρωτά αν θα το ξανακάνει, απαντούσε: -Όχι κύριε! Ο δάσκαλος σωφρονιστικά ποιών, στο άκουσμα του όχι ξανασήκωσε τον λούρο και τον ξανακατέβασε με δύναμη στις ανοιχτές παλάμες του μαθητή.

– Μεταμελείσαι, παιδί μου; Ρωτώντας συνεχώς κι ο μαθητής κλαίγοντας αντιφωνούσε: -Όχι, κύριε! Ώσπου κάποιος από την τάξη, που προφανώς ήξερε τη σωστή ερμηνεία της λέξης, του ψιθύρισε: -Πες ναι, βωρέ! Ήταν το σωτήριο παρασύνθημα, η λέξη κλειδί: -  Ναίαιαι! Ούρλιαξε ο Π.Μ. Και το ξύλο σταμάτησε ακαριαία. Ο δάσκαλος κατέβασε τη λούρα, το μάθημα του συνετισμού σταμάτησε, κι άρχισε εκείνο της γραμματικής για να εμπεδωθούν οι χρόνοι του ρήματος τιμωρώ!»