Τα παιδιά μας αντιγράφουν

Ο Αμερικανός ψυχολόγος Albert Bandura είναι ένας από τους πρωτοπόρους της θεωρίας της μάθησης που ακούει στο όνομα: κοινωνική μάθηση. Λέγοντας κοινωνική μάθηση εννοούμε «τη μαθησιακή συμπεριφορά, η οποία ρυθμίζεται, επηρεάζεται και ελέγχεται από περιβαλλοντικούς παράγοντες κι όχι από έμφυτες ή εσωτερικές δυνάμεις» (http://el.wikipedia.org/wiki/Κοινωνική μάθηση). 

Ο Albert Bandura υποστηρίζει (ύστερα από μια σειρά από μελέτες και πειράματα) ότι τα παιδιά παρατηρούν τα άτομα του περιβάλλοντός τους μιμούμενα τις κινήσεις ή τις συμπεριφορές που βλέπουν και έτσι μαθαίνουν να συμμετέχουν στα δρώμενα, να συνεργάζονται, να αντιδρούν και να αλληλεπιδρούν (Κολλιάδης, «Θεωρίες Μάθησης και εκπαιδευτική πράξη» τόμος 2). 

Παρόλο που η θεωρία του Albert Bandura δέχτηκε ισχυρή κριτική από άλλους ψυχολόγους, διαφαίνεται ότι σημαντικό ρόλο στην εκδήλωση της συμπεριφοράς των παιδιών παίζει η μίμηση των προτύπων. Ας αναλογιστούμε, λοιπόν, πόσο μεγάλο ρόλο παίζει η στάση, η συμπεριφορά και το παράδειγμα του εκπαιδευτικού για τους μαθητές.    

Συμπερασματικά, η θεωρία της κοινωνικής μάθησης του Albert Bandura (http://el.wikipedia.org/wiki/Κοινωνική μάθηση), την οποία «επέκτειναν πολλοί ψυχολόγοι, προτείνει ότι η κοινωνική μάθηση που βασίζεται στην παρατήρηση είναι μια σύνθετη διαδικασία που περιλαμβάνει τρία στάδια:

• έκθεση στις αντιδράσεις των άλλων
• μίμηση και πρόσκτηση των συμπεριφορών που βλέπει το άτομο
• μεταγενέστερη αποδοχή των πρότυπων πράξεων ως οδηγητικών στοιχείων της συμπεριφοράς του υποκειμένου»

Παρακολουθήστε ένα video σχετικά με το θέμα.